زندونی

از اون روزي که تو قلبم يه دنيا عشقو آوردي

ديگه تاريکيا مردن همه دردامو تو بردي

طلوع عشق من با تو غروب غربت غمهاس

چه گرمايي بهم ميده چه سرشارم از اين احساس

ديگه تنهايي از دنيام هميشه تا ابد ميره

يه لحظه دلخوري حتي سراغ از من نميگيره

ببين اين عشق رويايي منو تا آسمون برده

گل تنهايي و حسرت چه خوشحالم ديگه مرده

تو ک هستي چه آرومم جهان هم رنگ رويامه

خوشي تو زندگي با من شبيه سايه همرامه

خزون زرد و دل خسته بهاري ميشه باروني

چه آرومم اگه باشم توي دنيات يه زندوني