دل سهراب

حس کنییم سادگی کبوتران آسمان را

حس کنیم غربت اشک ابرها را

و بفهمیم چرا بیداریم

و نشانیم سلیمان را در بیشه نور

و بخوانیم تداعی دل سردش را

چون که ما دوست نداریم بمانیم

در این دشت کویر

بین آفاق وزمین

بین افسوس وریا

بین احساس گناه

بین دل های سیاه

*

و نبینیم غربت چشم دو عاشق

و نمیریم در این غروب هفت رنگ سیاهی

*

نگران دل افسون بشویم

شاخه خشک گیاه

برگریزان خزان

نغمه سرد ریا

همه را بشناسیم

*

و بدانیم نداریم بهاری یک گل

*

نفس صبح بهار

نغمه عشق وصفا

با صدای دل سهراب می آید به زبان