شاید قیامتی...!

زندان بند یک!

درکوپه اباد

وکوپه کوپه خیال و هزار فکر

دردم به التیام تو آسان نموده ام!!!

فرزند چشم سیاهم نیامدی؟

چشمم به در

ومنتظر!!!

وگوش می دهم هر روز وشب تو را

احساس می کنم

که خفته ای!

وخوابگاه توآغوش باز من...

مادر کجاست؟

فردای صبح زود...

درپشت قفل در!

باز هم امید!!!

آنسو تری؟

دستم به صورت نازت نمی رسد

تقصیر شیشه هاست!

تقصیر میله هاست!

ای کاش می شدازآن جرعه ای نفس

که مال کوچه آزاد دیگری است!

مرا میهمان کنی!

افسوس!!!

که این هم

دیگرخیال باطل زندان کشیده هاست!

وچشمهای اثیری دراین قبور

سالی است مرده اند!

اینجا عزیزکم!

بدان که مدفن اجساد زنده هاست!!!

زودست هنوز...

چون صور قیامت دمیده نیست...

بامادرت

حدیث همین قصه بازگو

شاید قیامتی...!!!

شاید...