من و بیدای مجنون

منو این بیدای مجنون،هممون چشم انتظاریم

قبل مردن ،با نگاهت حرفای نگفته داریم

کاشکی میشد که میموندی،اما این فقط خیاله

اینا بازیای تقدیر، با دل عاشقمونه

فاصله قد یه دریاست،فاصله عین عذابه

یه نفر میون این موج،غرق اون نگاه پاکه

تو میخواستی که بمونی،اینو از چشات میخونم

باشه این یه اجباره،همیشه عاشق میمونم

شاید یک ماه،شاید سی سال،شایدم آخر عمرم

یه روزی یه جای زیبا، دوباره چشاتو دیدم

قول میدم بی تو من اینجا،مست هیچ گلی نمونم

شایدم رفتی و بی تو،دیگه من اینجا نمونم