روح پر غم

من و تنهایی و شب .... سوز غمها // اسیر غم همی ز دست رندان // گهی غرق ز ماتم گیج و حیران //گهی بغض و گهی چو دیده گریان // ز اشک و خون دل رودی روان شد // که جان را از تنم گویی رها شد // بشست این اشک خونین پیکرم را //همی بر گل نشاند جان و تنم را //دل پر درد و جان خسته ی من // شده غرق ز حسرت بستر من // که نقش بر زمین گشت پیکر من // تن .. خسته و روح پر غم من .....