نقدونسیه

به دورانی که نقداز نسیه می ترسد
به آن دوران که کیف از آخر هر ماه
زیب خود بسته
به دورانی که قسط ووام وپول پیش
به هر نانی که صدها تومن میارزد
به آن دوران که از بام هرخانه
قرض ازنردبان صبر میبارد
به آن دورانِ شب کوری،اجاق خانه ها خاموش
ودیواراز ترس صدها موش
ومهمانش به هر دم مینوازدگوش
به آن دوران که طی شدسفره ها بی گوش
ومهمانی که آورده خبر از بی گرانیها
وبابایم که شبها تا سحر بیکار،پای منقلُ وبافور
خدا را هردمی خواند که جنس اش را کند اوجور