کام دل

گفته بودم بشوم مست و به بالین تو آیم

کام دل از تو بگیرم داغ از این سینه زدایم

لب نهم بر لب داغت ، چشم در چشم سیاهت

با همه احساس و عشقم بوسه ای از تو ربایم

چه نموده با من این عشق شب و روز خود ندانم

همه در وهم و خیالات من دلبسته رهایم

چون که در خواب و خیالم غزل وصل تو خواندم

عجبی نیست به گوشت نرسیده این ندایم

کاش می شد تو بخوانی راز این دل شکسته

یا از آن برق نگاه و یا از این لرز صدایم

بنگر ببین که طه چو اسیر وهم بودم

آن رقیب در کجا و من ساده دل کجایم