لب مرا امشب به خنده مهمان کن

لب مرا امشب به خنده مهمان کن

تو درد جان کاهم بیا و درمان کن

ز عشق و رسوایی دلم به تنگ آمد

بیا و عشقت را نثار جانان کن

کویر جان من سراب می نوشد

بیا دل من را نشان باران کن

تمام درد من خیال روی توست

بیا و دردم را دوباره درمان کن

من خمار آلود به مستی ات مستم

بیا به سوی من حذر ز مستان کن

دلم گرفتار و نگاه در بندت

بیا به یوغ عشق مرا به زندان کن

مکن دمی تردید به عشق پاک من

دل مرا جانا جدا ز رندان کن

بیا و مهمان شو به چشم خیس من

تو اشک چشمم را مثال باران کن