سرزمین ما

بعد عمری پر غرور با نهادی پاک پاک

در میان اشک ها

پشت دیوار سکوت

سرزمینی پربها با نژادی بی نظیر

در میان گرگ ها تن فروشی میکند.

دورنمای شهر ها بحرانی از جنس هوس.

در میان بغض ها

بالا نمی آید نفس.

آزادگی زنجیروار

گوشه این سرزمین

لال لال است بینوا حال و روزش را ببین.

جنگلی در سرزمین

فصل فصلش ظلم و درد

در حوالی بهار روزگارش زرد زرد.

ساقه هایش جنس شک

شاخه در شاخه دروغ

میوه هایش طعم تلخ

هیزم شکن هایش شلوغ.

در هوای سرد مرگ ریشه بیرون از زمین

در شکار شیرها روبهان اندر کمین.

یک کلاغ همپای جغد

در سکوت باغبان

همنوا با خائنان

اسم و رسمش بی نشان

در میان خطه ای منتسب به سرزمین

مومیایی میکند مردمانی را به دین.

همچنان مهر سکوت

خورده بر لب های ما

جای مهتاب حسرتی

مانده در شبهای ما.