(( ناطور عشق ))

جان من آتش فشان از شور عشق

دیدگانم بین که شد مخمور عشق

خسروان را گو نظر بر ما کنند

سر بفرمانم چو شد دستور عشق

آن غم شیرین که جان من گرفت

غُصه ام بودی شب دیجور عشق

خوشترین شبها به یادم هست بود

تخته نرد و تاسی و پاسور عشق

چون گل سوزان همه سرخینه روی

چون سمندر زاده شد از نور عشق

بیکسی پرواز را محدود کرد

دست و پا و جان نما در تور عشق

جان به پرواز آمده زاهنگ خوش

نغمه بین در تار و در تنبور عشق

خوش مرام آنانکه در دل داشتی

شعله ور عشقی به جان : کیفور عشق

سر فراز آنانکه دل از دست داد

وصل هیچ انگار و شد رنجور عشق

سُکر اسکندر که سوزان کرده کاخ

مست شد در تپٍه و ماهور عشق

دست اَنداز شگفتی عشق داشت

بیدلم اما به شب  ناطور عشق

..................................................

8 / 6 / 92