حکایت درد

مرا دنبال کنید

رنگ شــعــر

رنگ زمینه

دفاتر شعر فاطمه برونی (خودم)

آخرین اشعار ناب فاطمه برونی (خودم)

قصه برکه و ماهی، قصه جنگل و بارون تن ِ سرسخت ِ یه کوه و مرد پیر میون ِ میدون صدای غولای وحشی،... دستای خالی ِ مادر دختر خشگل ِ بابا،... توی باغچه شده پَرپَر یکی ماشه رو کشیده،... وسط ِ قلب ِ برادر بابایی با دست ِ خالی،... پر زده مثل ِ کبوتر حالا این دشت ِ شقایق،... واسمون خیلی غریبه غریبه حکایتی از،... دشمنای نانجیبه شهر ِ یادگاری ِ ما، شده ویرونه ی اشرار نباید زنده بمونن دیوای پلید ِ بیمار توی این روزای تیره همه درگیر ِ نبردن یادشون رفته یه روزی سَمت ِ بالا برمی گردن خدایا، به اشک ِ مادر / به دل ِ خون ِ برادر به همین بیتای لرزون / به چشای پیر ِ محزون بگیر دستای دعا رو / نفسای دشمنا رو قدمای شوم و نحس ـُ / روزای سیاه ِ ما رو بگو آدمی بدونه که چـِقـَد (ر) پست و حقیره با همه غرور و مستی آخرش یه روز می میره _________________ (اشکالاتم رو می پذیرم)

۰

شاعر درخواست نقد دارد