هنوز مجذوبِ زمینم
و در سایه سار لکهِ ابری
اشک هایِ آسمان را می شمارم.
آفتاب دلِ ما
مدتهاست نشانی طلوعِ هر صبحش را
گم کرده ست.
شور عشق
در دامن غروب
خواب هفت پادشاه می بیند
و من هنوز
زیر باران خدا
آسمان را وجب می کنم.
کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست . استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.