جمعه ۲ آذر
سکوت موازی شعری از محبوبه رییسی
از دفتر عبور از خیال نوع شعر سپید
ارسال شده در تاریخ دوشنبه ۱۰ تير ۱۳۹۲ ۰۹:۴۹ شماره ثبت ۱۴۶۱۵
بازدید : ۱۰۸۶ | نظرات : ۳۲
|
آخرین اشعار ناب محبوبه رییسی
|
ھﺮ ﺑﺎر ﮐﻪ ﺑﺮﮔﺸﺘﻢ
ردﯾﻒ ﮐﺎج ھﺎ
ﺟﺎده را از ﺧﺰان ﺗﮫﯽ ﻣﯽ ﮐﺮد
و ﻣﻦ
زﻧﯽ ﮐﻪ ﭘﺎﯾﯿﺰ
از ﭘﯿﺸﺎﻧﯽ اش ﻣﺤﻮ ﻧﺸﺪ
ﺧﺎک ھﻤﺎن ﺧﺎک اﺳﺖ
و آﺳﻤﺎن ﺑﯽ ﺗﻔﺎوت ﺗﺮﯾﻦ رﻧﮓ ﺳﺮدش را
ﺑﺮ ﺳﯿﻨﻪ ی ﺳﺎﮐﺘﻢ ﻣﯽ رﯾﺰد
ھﺮ ﺑﺎر ...
راه ﺑﻪ اﻧﺘﮫﺎ ﻧﻤﯽ رﺳﺪ
و ﺳﮑﻮت
ﻗﻄﺎری اﺳﺖ
ﮐﻪ از دﺳﺘﮫﺎی ﻣﻮازی ﻣﺎ
ﻣﯽ ﮔﺬرد
زﻧﯽ زﯾﺮ ﺳﺎﯾﻪ ھﺎی ﺗﯿﺮه اﺷﮏ ﻣﯽ رﯾﺰد
ﻣﺮدی روی ﻻﯾﻪ ھﺎی ﻏﺮور راه ﻣﯽ رود...
ﻣﺎ ﭘﺸﺖ ﺑﻪ ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ
زﻣﯿﻦ را ﻃﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﯿﻢ
ﺷﺎﯾﺪ روزی
ﺑﻪ اﻧﺘﮫﺎی ﻏﻢ رﺳﯿﺪﯾﻢ.
پ . ن :
از ﻃﻠﻮع ﮐﻪ ﻣﯽ آﯾﯽ
ﺑﻪ ﻏﺮﯾﺒﯽِ ﮐﻮه ھﺎ ﻓﮑﺮ ﻧﮑﻦ!
ﺑﮕﺬار ﺗﻨﮫﺎ ﯾﮏ روز
اھﻠﯽ دﺳﺖ ھﺎﯾﺖ ﺷﻮم
ﻣﺜﻞ ﭼﺮﺧﺶِ داﻧﻪ ھﺎی ﺗﺴﺒﯿﺢ
در داﯾﺮه ی ﻣﮑﺮرِ اوراد ...
|
|
نقدها و نظرات
تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.