اضطراب جرس

درود بزرگوار
بسیار زیبا و شورانگیز بود

بیشتر به خواب می‌ماند تا واقعیت؛ خوابی پرآشوب! شعرت مثل ورود به معبدی‌ست تاریک و روشن، جایی میان وهم و بیداری. زبان پیچیده در استعاره‌هایی‌ست که در لحظه، وحشتناک، باشکوه، یا رنج‌آور می‌شوند. جهانت جهانِ تناقض‌هاست: زیبایی در خون، تولید مثل در اضطراب و زندگی در دل ویرانی... خواندن شعر تو چون خراشیدن زخمی‌ست بر صورت زمین. یا دستی‌ست که با انگشتِ شمشیر، بر پوست گهواره‌‌ها، شعر می‌خراشد. نه برای آرامش، نه برای صلح، که برای بیداری از این خواب مالیخولیایی...

سلام

سلام علیکم و رحمت الله و برکاته استاد عزیز و گرامی

دنیای عجیب غرببیه خواب قبرستان و بمباران و ... دیدم
مضطرب بیدار شدم گوشی رو برداشتم و... اولین شعر، بانوی ازلی و پرندگان و کره اسبهای بالدار و... اضطراب مرگ و جنگ و خون و گور، شهادت و ..

تفکر برانگیزه..