سرگیجه

درود استاد سیاوش ادیب
در این شعر سخن از فلک است و سرگیجه
سخن از شکوفه بر آتش

واین گردش ها در واژه ها وبازی با تصاویر تاملات وتفکرات بسیاری را در بر دارد
ابنجاست باید اعتراف کنم فقدان معلومات کافی ادبی حقیر باعث شده که آنچنان باید وشاید نتوانم بر شعر مسلط شوم
وهنوز نتوانسته ام گره ای از ان را برای مخاطبان باز کنم
فلک در وهله ی اول باید به جایگاه خودش نگاه کند تا بتواند بر سرگیجه اش مسلط شود
آیا اشتباهی در سرگیجه بودنش نیست
البته باید چرا شکوفه بر آتش کند
نمی شد شکوفه بر چیزی دیگر می کرد پس شکوفه بر آتش و واج ارایی در حرف ش باعث شده مصرع در جایگاه خودش بهتر بنشیند

همخوانی ققنوس با پرواز و دلکش
زکات در اینجا به چه معناست
ققنوس که پرواز می کند
سیاوشی که به سمت آتش می رود وابراهیمی که برای رستاخیز رسالتش به آتش می رود این ها همه نشانه شکوفه بر اتش نیست
کسی که از آتش سالم و سربلند بیرون می اید نشان شکوفه بر آتش نیست
زکات یک نوع خیرات است یا صدقه دادن
در قدیم اگر می خواستند کسی را بدرقه کنند پشت سرش دست به صورت دایره وار می چرخاندند
کر داوت دورت این یک جمله کردی است که معنای مسافر بخداسپردن است و جوری صدقه دور سری نیز می گویند
حال نگاه می کنیم پرنده در حال پرواز چه زکاتی برای او باید گفت
با احترام
محمدرضا آزادبخت
اردی بهشت 1404