يکشنبه ۲ دی
غريبه تر شعری از رونیا گلیان
از دفتر فصل تولد ... نوع شعر
ارسال شده در تاریخ دوشنبه ۱۱ بهمن ۱۳۸۹ ۱۸:۲۵ شماره ثبت ۱۳۶۲
بازدید : ۱۲۸۱ | نظرات : ۲۴
|
آخرین اشعار ناب رونیا گلیان
|
من و با خودت غريبه تر نكن دل بي تابم و خسته تر نكن اگه با من نمياي به آسمون بال پروازم و بسته تر نكن با تو پيدا ميشم و بي تو گمم ميبيني ستاره از جنس توام اگه پنهون نشم از هجوم شب تو خودم يه موج پر تلاطمم يه روزي به جاده ها زل ميزدم به شباي چشم تو پل ميزدم با همون نسترناي باغچمون روي موهاي سيات گل ميزدم ولي يك شب ميون نگاه شور توي لحظه هاي سرد و سوت و كور دل تو با اونهمه نشونه ها رفت پي زمزمه هاي دور دور دست سرد تو من و روونه كرد شب بي ستاره رو بهونه كرد گفتي يادت نمياد كه آسمون واسمون چه رنگي و نشونه كرد دل ما دوباره حيرون شده بود چشم ناز نسترن خون شده بود آسمون بينمون ابر سياه واسه اين ستاره پنهون شده بود.
|
|
نقدها و نظرات
تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.