جهان آرا ..

بانام ویادخدا و
درود برشما جناب دکتر مهدی پور عزیز
مثل همیشه غزل بسیارزیبا وجانداری ازشما خواندم
آفرین
🌼دراشعارشما همیشه مایه های ازحکمت وعرفان دیده میشه عرفان وحکمتی قوی
که قلم شمارا متمایز ساخته ...
این شعرهم مانند دیگر اشعارتان هم درلفظ وهم درمعنا بسیارعالی ودراوج بود
هربیتش علاوه بر معانی بلند سرشار از آرایه های ادبی است که لذت خواننده را دوچندان میکند
🌼🔷️همانطورکه می دانید
شعر تعلیمی آن است که هدف سراینده‌ی آن آموزش اخلاق و تعلیم اندیشه‌های پسندیده مذهبی و عرفانی یا علوم و فنون باشد.
و اشعارشمارا می توان جزو اشعارتعلیمی زیبا به حساب آورد...
🌼دربرخی اراشعارتعلیمی وحکمی معنا دراوج است اما ازنظر ادبی دردرجه ی پایینی هستندو آرایه های ادبی درآن قوی نیست ولذتی ادبی عاید مخاطب نمی شود اما درشعرهای شما هردوی اینها دراوج است واین نشان ازتوانمندی شما درسرودن است...
🌼درهربیت ازشعرتان با تصاویری زیبا به یک صفت اخلاقی خوب اشاره داشته اید که ارزش هنری وادبی آن هم کم نیست
مثلا دربیت اول ازپادررکاب یاربودن ووفاداری درعشق گفته اید

🌼♦️دربیت دوم :
بااستفاده ازتصویر حرکت کردن ماه درآسمان مخاطب را به حرکت وتکاپو وتلاش دعوت کرده اید واز یکجا نشینی وایستایی وسکون ویکجا نشستن برحذر داشته اید

🌼♦️دربیت سوم:
هم روشنی چشم شبنم را دررخ یار دیده اید وپریشان وگرفتار وشیدای یار آتشین رخسار را بهتر دیده اید که دراینجا گل همان یار آتشین رخسار است
🌼♦️دربیت چهارم:
چون جوانی صرفِ هر گفتارِ بی کردار شد
پیر ، با کردارِ بی گفتار بودن بهتر ست
ازاهمیت عمل کردن وکردارنیک گفته اید
ومخاطب را از گفتاربی عمل برحذر داشته اید درعین اینکه اصلا هم کلامتان شعاری نشده است..
🌼♦️دربیت پنجم:
مثلِ خورشیدِ جهان آرا اگر خواهی شوی
خاکمالِ کوچه و بازار بودن بهتر ست

دراین بیت بااشاره به خورشید وکه همیشه بالانشین است ولی دراوج تواضع وفروتنی است وبرهمه یکسان می تابد وغروری ندا د و
بااستفاده ازآرایه ی زیبای تشبیه همنشین خاک بودن را که نشانی از تواضع است را بهتردانسته اید و تضاد زیبایی هم دراین بیت نهفته است

🌼♦️دربیت ششم:

بر نمی خیزد کسی که در تن آسانی نشست
صد بیابان دور از این دیوار بودن بهتر ست

دراین بیت هم تن آسانی که همان تنبلی را بسیارنکوهش وسرزنش کرده اید و آنرا به دیواری تشبیه کرده اید که باید دوری کرد از آن وصدبیابان ازآن دوربود چون باعث سقوط انسان میشود ...
🌼♦️دربیت هفتم:

صحّتِ جاوید اگر داری طمع ، در زندگی
سر خوش از آن نرگسِ بیمار بودن بهتر ست
دراین بیت هم شاعر ازاهمیت سلامتی که بهترین نعمت است گفته است ....

🌼♦️دربیت هشتم:

ای که خود را با زر و سیماب می سازی نهان
پیش چشمِ آینه ، هموار بودن بهتر ست
دراین بیت هم شاعربه زیبایی به آیینه شخصیت بخشیده وبا ساختن یک تصویر زیبا پیام زیباتری رابه مخاطب القا کرده
و خود آرایی و آرایش پیرایش کردن بیش ازحدکه منظور درواقع همان زدن نقابهای جورواجور را هم نکوهش کرده ...

🌼♦️ودر بیت آخر هم :

جوهرِ دلدادگی در دانه ی تسبیح نیست
در حریمِ حلقه ی زنّـار بودن بهتر ست
دراین بیت هم شاعر بندگی وعاشق خدا بودن را در عمل کردن به ظواهر بندگی مثل تسبیح گردانیدن یا فقط نمازخواندن وذکر گفتن نمی داند ومی گوید باید بنده ی واقعی باشی وگرنه کافرباشی بهتراست از بندگی ظاهری وریاکاری است
ودرواقع نکوهش کرده ریاکاران را و کسانی راکه فقط درظاهرخداخدامیکنند....

🌼🧊مثل همیشه لذت بردم از شعر زیبایتان
فقط تنها نکته ای که به نظرم آمد و می شود ویرایشش کرد بیت سوم بود

تا زمانی چشمِ شبنم از رخِ گل روشن ست
والهِ آن آتشین رُخسار بودن بهتر ست
فک می کنم کمی ضعف تالیف دارد ویک که جاافتاده تا زمانی که می بود درست ترمیشد والبته شاید من دربرداشتم اشتباه کرده ام ....

با آرزوی سلامتی وموفقیت روزافزون برای شما استاد عزیز