پاستیل

اگر این (سیاهی ها ) را
روز تصوّر کنم
\"غصه نخور\"
جمله ای پر تکرار
امّا کاملاً بی فایده ‌.
که به طرز عجیبی
وزنِم بالا رفته است
یک گورِ دسته جمعی هستم
و هر موریانه غمباد گرفته
آنقدر از (جنازه ها) خورده
که در من (دارد) زندگی می کنند؛
شبیه جنگِ خودم با خودم،
کشته های زیادی
روی دستم مانده .
باید زودتر به خودم برگردم
خودم
چه واژه ی تنهایی
گاهی درونِ خودم
میانِ این همه خودم
گم می شوم
تا سر مزار خودم
خودم را دوباره می بینم
قبلاً مرگ
طعمِ پاستیل داشت
مثل همان چکامه ی ساده:
\"می میرم برات\"
حالا بعد از تو
مُردن یا رفتن
گوزن (رودخانه ‌ی سَمّی ست)
که برای تزیین دیوارِ خانه ات
به شکار شدن فکر می کند!!


سلام و درودها
بیکران زیبا سرودید
من اینگونه خواندم درام تراژیک تان را


گوزن رودخانه سَمّی یک داستان اسطوره ای ست.


سلامت و دلشاد باشید.

درود بزرگوار
بسیار زیبا و دلنشین بود
دستمریزاد
موفق باشید

شعر خوبی بود جناب بدری .
تاکسیدرمی گوزن که برای تزئین استفاده میشود .
جالب بود
موفق باشید

درودی دوباره پژمان بزرگوار
شاید این پنجمین بار است
که دلسروده زیبایت را میخوانم و لذت می برم
حقیقتا اعجاز صف بستن واژه هاست
قلمت جاودان
موفق باشی

باید زودتر به خودم برگردم
خودم
چه واژه ی تنهایی
گاهی درونِ خودم
میانِ این همه خودم
گم می شوم
تا سر مزار خودم
خودم را دوباره می بینم

سلام و عرض ارادت جناب بدری گرامی
بسیار درخشان و زیباست

درود بیکران

باعرض سلام
مهمان قلم تواناواندیشه نابتان بوده ایم
درودبی پایان
بر شما
شاعرگرامی

سلام استاد واژه ها پیانو اند
و شما موتزارت شعر سپید

درود جناب بدری

حالا بعد از تو
مُردن یا رفتن گوزنی ست
که برای تزیین دیوارِ خانه ات
به شکار شدن فکر می کند!!


درود بر جناب بدری