تضاد بین واقعیت وخیال.. ای یار

چشم ماهی آبی وچشمان من هم پرزآب

او میان  آب  دریا من شناگر  در سراب

این شعرزیبایی خاصی دارد و به تضادهای عمیق بین واقعیت و خیال، عشق و دوری می‌پردازد. بیایید هر بخش را تحلیل کنیم و معناهای آن را بررسی کنیم.

1. چشم ماهی آبی

"چشم ماهی آبی و چشمان من هم پرز آب"
این تصویر زیبا می‌تواند به حس شفافیت و زنده بودن اشاره داشته باشد. "چشم ماهی آبی" نماد زندگی، زیبایی و شاید جذابیت است، در حالی که "چشمان من هم پرز آب" به غم و اندوه اشاره دارد. این تضاد می‌تواند احساساتی از زیبایی و در عین حال حسرت را به تصویر بکشد.

تأمل: آیا این تصویر شما را به یاد تجربه خاصی از زیبایی و درد همزمان می‌اندازد؟

"او میان آب دریا، من شناگر در سراب"
این بخش به تضاد بین واقعیت و توهم اشاره دارد. "او میان آب دریا" به حالت واقعی و زنده اشاره دارد، در حالی که "من شناگر در سراب" به احساسات گمراهی و ناتوانی اشاره می‌کند. سراب نماد امیدی است که در واقعیت وجود ندارد و به نوعی حس تنهایی را به تصویر می‌کشد.

تأمل: آیا تجربه‌ای از جستجوی چیزی در زندگی داشته‌اید که در نهایت به توهمی بدل شده باشد؟ چطور این احساسات را مدیریت کردید؟

این شعر می‌تواند به نمایانگر جستجوی عشق و زیبایی در دنیای واقعی باشد، در حالی که در عین حال با احساسات تنهایی و گمگشتگی مواجه است. این تضادها باعث می‌شود که  این شعر عمیق و تأثیرگذار باشد.

سوال: آیا در زندگی‌تان تجربه‌ای داشته‌اید که با زیبایی‌های زندگی همزمان احساس اندوه یا حسرت کرده باشید؟ چطور با این احساسات کنار آمده‌اید؟

////

ناخودآگاه در شعر

ناخودآگاه یکی از موضوعات جذاب و پیچیده است که به بررسی عواطف، انگیزه‌ها و نمادهای پنهان در آثار ادبی می‌پردازد. به‌طور کلی،  ناخودآگاه در شعر به ما این کمک را می‌دهد که به لایه‌های پنهانی وعمیق‌تری از معنای آثار ادبی نفوذ کنیم و فهم بهتری از پیچیدگی‌های احساسات انسانی پیدا کنیم. این فرآیند نه تنها به ما کمک می‌کند تا شاعر را بهتر درک کنیم، بلکه ما را به تفکر درباره تجربیات و احساسات خود نیز وا می‌دارد.

فروید در این زمینه،  به ارتباط خواب و ناخودآگاه اشاره می‌کند  معتقد بود ناخودآگاه می‌تواند بر رفتار و خلاقیت انسان تأثیر بگذارد. ودر شعر، توصیف صحنه‌های خواب یا استفاده از تصاویر خیالی می‌تواند نشانه‌ای از تمایلات سرکوب‌شده یا کنش‌های ناخودآگاه باشد. این تصاویر، خواننده را به دنیای درونی شاعر و احساسات پنهان او نزدیک‌تر می‌کند

شعر می‌تواند به‌عنوان یک رسانه، به شاعر اجازه می‌دهد تا به درون خود سفر کند و به بررسی احساسات و افکار خود بپردازد. این جستجو می‌تواند منجر به کشف واقعیت‌های عمیق‌تری درباره خود و جهان اطرافش شود.به عنوان مثال، تکرار یک تصویر خاص یا استفاده از نمادهای خاص می‌تواند نشان‌دهنده نگرانی‌ها یا آرزوهای نهفته شاعر باشد.

 

 شاعران با استفاده از عناصر طبیعی مانند دریا، کوه  یا شب…. ممکن است به عواطفی مانند اضطراب، آرامش یا غم اشاره کنند. این نمادها به خواننده کمک می‌کنند تا احساسات پنهان شاعر را بهتر درک کند.

مثلا تکرار واژه‌ها یا عبارات خاص در شعر می‌تواند نشان‌دهنده یک حس ناخودآگاه باشد. این تکرار ممکن است به بیان تمایلات، ترس‌ها یا آرزوهای شاعر کمک کند و به نوعی مکانیسمی برای مقابله با احساسات باشد

ناخودآگاه نه تنها شامل تجربیات فردی است، بلکه تحت تأثیر فرهنگ و جامعه نیز قرار دارد. شاعران می‌توانند از تجربیات مشترک و نمادهای فرهنگی استفاده کنند که به ناخودآگاه جمعی مرتبط هستند. این امر می‌تواند به درک عمیق‌تری از تعاملات انسانی و احساسات جمعی کمک کند.

مانندشعر

چشم ماهی آبی وچشمان من هم پرزآب

او میان  آب  دریا من شناگر  در سراب

چشم ماهی آبی و چشمان من هم پرز آب"
"چشم ماهی آبی" نماد زندگی، زیبایی و شاید جذابیت است

چشمان من هم پرز آب به غم و اندوه اشاره دارد..

او میان آب دریا، من شناگر در سراب".

او میان آب دریا به حالت واقعی و زنده اشاره دارد،

 من شناگر در. سراب.

به احساسات گمراهی و ناتوانی اشاره می‌کند.

#محمد_باقر_انصاری_دزفولی