کنار من بنشین

بیا بنشین کنارم من برایت شعر می‌خوانم
تمارض کن از آن دوری نه می‌دانی نه می‌دانم

برایت از همان احساس ناب عاشقان گویم
بیا تا من بگویم که تو هم روحی و هم جانم

دلیل هر نمازم یاد کردن ز روی تو است
دعای عاشقت این است تو می‌خندی و خندانم

زمین تار و تاریکم ، ولی قبل از طلوع تو
به جانت میخورم سوگند تویی خورشید تابانم

تو را میبینم و جانم برایت شعله می‌گیرد
تو یوسف مسلکی و من همان یعقوب کنعانم

فسون چشم جادویت دلم را بنده‌ات کرده
فریبای  فریبنده  مگیر دست از گریبانم

سجاد ممیوند
۱۴۰۳/۰۷/۲۹