فال حافظ🤍

سلام و درود شاهزاده بانوی عزیز و مهربانم
سپاسگزارم از حضور ارزشمند و دلنشین‌تان
امیدوارم که پسندیده باشید‌
و امیدوارم هرچه خیراست نصیب اهالی سایت شعرناب شود
واز پدر معنویی سایت حضرت استاد ملحق بزرگوار کمال تشکر و قدردانی دارم‌که باقلب مهربان و رئوفشان از این پست حمایت کردند
ان شاءالله که خداوند سایه ایشان و شما بانوی عزیزم‌شاهزاده بانوی ناب را برسرما نابیان مستدام‌گرداند
آمین
سلامت و تندرست باشید

فال حافظ به نیت شاهزاده خانوم عزیزم

به دام زلف تو دل مبتلای خویشتن است
بکش به غمزه که اینش سزای خویشتن است
گرت ز دست برآید مراد خاطر ما
به دست باش که خیری به جای خویشتن است
به جانت ای بت شیرین دهن که همچون شمع
شبان تیره مرادم فنای خویشتن است
چو رای عشق زدی با تو گفتم ای بلبل
مکن که آن گل خندان برای خویشتن است
به مشک چین و چگل نیست بوی گل محتاج
که نافه‌هاش ز بند قبای خویشتن است
مرو به خانه ارباب بی‌مروت دهر
که گنج عافیتت در سرای خویشتن است
بسوخت حافظ و در شرط عشقبازی او
هنوز بر سر عهد و وفای خویشتن است

مچکرم از فالی که به نیت خود خودم گرفتی...
عالی
خصوصا بیت یکی مونده به آخر...

خواهش می‌کنم عزیزم
آره واقعا قشنگه🙂

سلام و درود جناب خوشروی بزرگوار
ممنونم از حضور ارزشمند و حسن نظرتان
سلامت و تندرست باشید

فال حضرت حافظ علیه الرحمه به نیت جناب خوشرو ی بزرگوار

دامن کشان همی‌شد در شرب زرکشیده
صد ماه رو ز رشکش جیب قصب دریده

از تاب آتش می بر گرد عارضش خوی
چون قطره‌های شبنم بر برگ گل چکیده

لفظی فصیح شیرین قدی بلند چابک
رویی لطیف زیبا چشمی خوش کشیده

یاقوت جان فزایش از آب لطف زاده
شمشاد خوش خرامش در ناز پروریده

آن لعل دلکشش بین وان خنده دل آشوب
وان رفتن خوشش بین وان گام آرمیده

آن آهوی سیه چشم از دام ما برون شد
یاران چه چاره سازم با این دل رمیده

زنهار تا توانی اهل نظر میازار
دنیا وفا ندارد ای نور هر دو دیده

تا کی کشم عتیبت از چشم دلفریبت
روزی کرشمه‌ای کن ای یار برگزیده

گر خاطر شریفت رنجیده شد ز حافظ
بازآ که توبه کردیم از گفته و شنیده

بس شکر بازگویم در بندگی خواجه
گر اوفتد به دستم آن میوه رسیده

سلام‌و درود استاد بزرگوار جناب استکی گرانقدر
خیلی ممنونم از حضور ارزشمند و حسن نظرتان
سلامت و تندرست باشید

فال حضرت حافظ به نیت استاد استکی بزرگوار

ای آفتاب آینه دار جمال تو
مشک سیاه مجمره گردان خال تو

صحن سرای دیده بشستم ولی چه سود
کاین گوشه نیست درخور خیل خیال تو

در اوج ناز و نعمتی ای پادشاه حسن
یا رب مباد تا به قیامت زوال تو

مطبوعتر ز نقش تو صورت نبست باز
طغرانویس ابروی مشکین مثال تو

در چین زلفش ای دل مسکین چگونه‌ای
کشفته گفت باد صبا شرح حال تو

برخاست بوی گل ز در آشتی درآی
ای نوبهار ما رخ فرخنده فال تو

تا آسمان ز حلقه به گوشان ما شود
کو عشوه‌ای ز ابروی همچون هلال تو

تا پیش بخت بازروم تهنیت کنان
کو مژده‌ای ز مقدم عید وصال تو

این نقطه سیاه که آمد مدار نور
عکسیست در حدیقه بینش ز خال تو

در پیش شاه عرض کدامین جفا کنم
شرح نیازمندی خود یا ملال تو

حافظ در این کمند سر سرکشان بسیست
سودای کج مپز که نباشد مجال تو

سلام و درود جناب کریمی بزرگوار
خیلی ممنونم از حضور ارزشمندو پرخیرتان
ممنونم از لطفی که بنده دارید
ان شاءالله که بهترین ها برایتان رقم بخورد
سلامت و تندرست باشید

فال حضرت حافظ علیه الرحمه به نیت جناب کریمی بزرگوار

ای که مهجوری عشاق روا می‌داری
عاشقان را ز بر خویش جدا می‌داری

تشنه بادیه را هم به زلالی دریاب
به امیدی که در این ره به خدا می‌داری

دل ببردی و بحل کردمت ای جان لیکن
به از این دار نگاهش که مرا می‌داری

ساغر ما که حریفان دگر می‌نوشند
ما تحمل نکنیم ار تو روا می‌داری

ای مگس حضرت سیمرغ نه جولانگه توست
عرض خود می‌بری و زحمت ما می‌داری

تو به تقصیر خود افتادی از این در محروم
از که می‌نالی و فریاد چرا می‌داری

حافظ از پادشهان پایه به خدمت طلبند
سعی نابرده چه امید عطا می‌داری

☃️❄️☃️
❄️☃️
☃️

سلام و درود جناب نجفی بزرگوار
ممنونم از حضور ارزشمند و حسن نظرتان
سلامت و تندرست باشید

☃️❄️☃️
❄️☃️
☃️

فال حضرت حافظ علیه الرحمه به نیت جناب نجفی بزرگوار

سحر به بوی گلستان دمی شدم در باغ
که تا چو بلبل بی‌دل کنم علاج دماغ

به جلوه گل سوری نگاه می‌کردم
که بود در شب تیره به روشنی چو چراغ

چنان به حسن و جوانی خویشتن مغرور
که داشت از دل بلبل هزار گونه فراغ

گشاده نرگس رعنا ز حسرت آب از چشم
نهاده لاله ز سودا به جان و دل صد داغ

زبان کشیده چو تیغی به سرزنش سوسن
دهان گشاده شقایق چو مردم ایغاغ

یکی چو باده پرستان صراحی اندر دست
یکی چو ساقی مستان به کف گرفته ایاغ

نشاط و عیش و جوانی چو گل غنیمت دان
که حافظا نبود بر رسول غیر بلاغ

سلام و درود جناب اکرمی بزرگوار
ممنونم از حضور ارزشمند و حسن نظرتان
سلامت و تندرست باشید

☃️❄️☃️
❄️☃️
☃️

فال حضرت حافظ به نیت جناب اکرمی بزرگوار

همای اوج سعادت به دام ما افتد
اگر تو را گذری بر مقام ما افتد
حباب وار براندازم از نشاط کلاه
اگر ز روی تو عکسی به جام ما افتد
شبی که ماه مراد از افق شود طالع
بود که پرتو نوری به بام ما افتد
به بارگاه تو چون باد را نباشد بار
کی اتفاق مجال سلام ما افتد
چو جان فدای لبش شد خیال می‌بستم
که قطره‌ای ز زلالش به کام ما افتد
خیال زلف تو گفتا که جان وسیله مساز
کز این شکار فراوان به دام ما افتد
به ناامیدی از این در مرو بزن فالی
بود که قرعه دولت به نام ما افتد
ز خاک کوی تو هر گه که دم زند حافظ
نسیم گلشن جان در مشام ما افتد

سپاس بیکران بانو پنام گرامی

سلام و درود جناب صادقی بزرگوار
ممنونم از حضور ارزشمندتان
قطعا همین‌است
سلامت و تندرست باشید

☃️❄️☃️
❄️☃️
☃️

فال حضرت حافظ علیه الرحمه به نیت جناب صادقی بزرگوار

شهریست پرظریفان و از هر طرف نگاری
یاران صلای عشق است گر می‌کنید کاری

چشم فلک نبیند زین طرفه‌تر جوانی
در دست کس نیفتد زین خوبتر نگاری

هرگز که دیده باشد جسمی ز جان مرکب
بر دامنش مبادا زین خاکیان غباری

چون من شکسته‌ای را از پیش خود چه رانی
کم غایت توقع بوسیست یا کناری

می بی‌غش است دریاب وقتی خوش است بشتاب
سال دگر که دارد امید نوبهاری

در بوستان حریفان مانند لاله و گل
هر یک گرفته جامی بر یاد روی یاری

چون این گره گشایم وین راز چون نمایم
دردی و سخت دردی کاری و صعب کاری

هر تار موی حافظ در دست زلف شوخی
مشکل توان نشستن در این چنین دیاری

☃️❄️☃️
❄️☃️
☃️

سلام و درود جناب پورصالحی بزرگوار
ممنونم از حضور و حسن نظرتان
سلامت‌ و تندرست باشید

فال حضرت حافظ علیه الرحمه به نیت پورصالحی بزرگوار
چه بودی ار دل آن ماه مهربان بودی
که حال ما نه چنین بودی ار چنان بودی

بگفتمی که چه ارزد نسیم طره دوست
گرم به هر سر مویی هزار جان بودی

برات خوشدلی ما چه کم شدی یا رب
گرش نشان امان از بد زمان بودی

گرم زمانه سرافراز داشتی و عزیز
سریر عزتم آن خاک آستان بودی

ز پرده کاش برون آمدی چو قطره اشک
که بر دو دیده ما حکم او روان بودی

اگر نه دایره عشق راه بربستی
چو نقطه حافظ سرگشته در میان بودی

ممنووونم ازتون آبجی بزرگوار
چه فال جالبیه :)

خواهش می کنم بزرگوار

سلام و درود جناب انصاری دزفولی بزرگوار
ممنونم از حضور ارزشمند و دعای خیرتان
سلامت و تندرست باشید

☃️❄️☃️
❄️☃️
☃️

فال حضرت حافظ علیه الرحمه به نیت جناب انصاری دزفولی بزرگوار

پیش از اینت بیش از این اندیشه عشاق بود
مهرورزی تو با ما شهره آفاق بود

یاد باد آن صحبت شب‌ها که با نوشین لبان
بحث سر عشق و ذکر حلقه عشاق بود

پیش از این کاین سقف سبز و طاق مینا برکشند
منظر چشم مرا ابروی جانان طاق بود

از دم صبح ازل تا آخر شام اب
دوستی و مهر بر یک عهد و یک میثاق بود

سایه معشوق اگر افتاد بر عاشق چه شد
ما به او محتاج بودیم او به ما مشتاق بود

حسن مه رویان مجلس گر چه دل می‌برد و دین
بحث ما در لطف طبع و خوبی اخلاق بود

بر در شاهم گدایی نکته‌ای در کار کرد
گفت بر هر خوان که بنشستم خدا رزاق بود

رشته تسبیح اگر بگسست معذورم بدار
دستم اندر دامن ساقی سیمین ساق بود

در شب قدر ار صبوحی کرده‌ام عیبم مکن
سرخوش آمد یار و جامی بر کنار طاق بود

شعر حافظ در زمان آدم اندر باغ خلد
دفتر نسرین و گل را زینت اوراق بود

☃️❄️☃️
❄️☃️
☃️

سلام و درود جناب امیرحسنی بزرگوار
ممنونم از حضورارزشمند و حسن نظرتان
سلامت و تندرست باشید

فال حضرت حافظ علیه الرحمه به نیت جناب امیرحسنی بزرگوار

ای همه شکل تو مطبوع و همه جای تو خوش
دلم از عشوه شیرین شکرخای تو خوش

همچو گلبرگ طری هست وجود تو لطیف
همچو سرو چمن خلد سراپای تو خوش

شیوه و ناز تو شیرین خط و خال تو ملیح
چشم و ابروی تو زیبا قد و بالای تو خوش

هم گلستان خیالم ز تو پرنقش و نگار
هم مشام دلم از زلف سمن سای تو خوش

در ره عشق که از سیل بلا نیست گذار
کرده‌ام خاطر خود را به تمنای تو خوش

شکر چشم تو چه گویم که بدان بیماری
می کند درد مرا از رخ زیبای تو خوش

در بیابان طلب گر چه ز هر سو خطریست
می‌رود حافظ بی‌دل به تولای تو خوش

سلام و درود خواهر عزیزم مهدیس بانو
خیلی ممنونم از حضور دلنشین‌ت
به مهرخواندی و گوش دادید
مرسی از دعای قشنگت
بهترینها رو برات آرزومندم

فال حضرت حافظ علیه الرحمه برای مهدیس جانم

سحرم دولت بیدار به بالین آمد
گفت برخیز که آن خسرو شیرین آمد

قدحی درکش و سرخوش به تماشا بخرام
تا ببینی که نگارت به چه آیین آمد

مژدگانی بده ای خلوتی نافه گشای
که ز صحرای ختن آهوی مشکین آمد

گریه آبی به رخ سوختگان بازآورد
ناله فریادرس عاشق مسکین آمد

مرغ دل باز هوادار کمان ابرویست
ای کبوتر نگران باش که شاهین آمد

ساقیا می بده و غم مخور از دشمن و دوست
که به کام دل ما آن بشد و این آمد

رسم بدعهدی ایام چو دید ابر بهار
گریه‌اش بر سمن و سنبل و نسرین آمد

چون صبا گفته حافظ بشنید از بلبل
عنبرافشان به تماشای ریاحین آمد

ای جان مرسی خواهری
چه قدر دوست داشتم فالمو

خواهش می‌کنم عزیزم
خداروشکر که دوست داشتی

سلام و درود استاد نظری سرمازه بزرگوار
خیلی سپاسگزارم از حضور ارزشمند و حسن نظرتان
شاگردی چون من که درک درستی از اشعار پر رمز رموز و پراز ابهام حضرت حافظ ندارم؛
اما از سایتی برایتان معنی را کپی کردم امید که ضعیف حقیر رابخشید..
خسروا گوی فلک در خم چوگان تو باد
ساحت کون و مکان عرصه میدان تو باد
پادشاها، گوی آسمان، سرگردان چوگان تو و پهنه هستی و دنیا، جولانگاه و میدان بازی تو باد. یعنی تو بر آسمان و زمین و همه هستی فرمانروایی کنی و همه تحت امر تو باشند.

✦✦✦✦
بیت دوم
زلف خاتون ظفر شیفته پرچم توست
دیده فتح ابد عاشق جولان تو باد
گیسوی ملکه پیروزی، واله و دیوانه پرچم فتح تو است، چشمان گشایش جاودانی، دلباخته تاخت و تاز تو باد. یعنی در عرصه جنگ‌آوری همواره پیروز و فاتح باشی چراکه موفقیت و پیروزی نیز مشتاق است که تو به آن دست پیدا کنی.

✦✦✦✦
بیت سوم‌

ای که انشاء عطارد صفت شوکت توست
عقل کل چاکر طغراکش دیوان تو باد
ای کسی که عطارد دبیر مشغول نگاشتن توصیفات شکوه و جلال تو است؛ آرزومندم که عقل کل و مجمع خردها همواره طغرانویس دفتر‌های تو باشد. یعنی طالع تو نیکو و پر از سربلندی است، من هم آرزو می‌کنم با عقل و خرد کارهایت پیش برود.

✦✦✦✦
بیت چهارم
طیره جلوه طوبی قد چون سرو تو شد
غیرت خلد برین ساحت بستان تو باد
قد بلند همچون سرو تو باعث خواری جلوه‌گری درخت طوبی شد. کاش که پهنه بوستان تو مایه رشک بهشت برین بشود. طوبی درختی زیبا در بهشت است و حافظ از روی مبالغه به محبوب می‌گوید تو از طوبی خوش‌قامت‌تر هستی و بهشت هم به تو حسادت می‌کند.

✦✦✦✦
بیت پنجم
نه به تنها حیوانات و نباتات و جماد
هر چه در عالم امر است به فرمان تو باد
آرزوی من این است که نه تنها حیوان‌ها، گیاهان و اشیای بی‌جان، بلکه هر آنچه در عالم غیب و ملکوت نیز هست، تحت فرمان تو باشند.

فال حضرت حافظ علیه الرحمه به نیت استاد نظری سرمازه بزرگوار

بیا که ترک فلک خوان روزه غارت کرد
هلال عید به دور قدح اشارت کرد

ثواب روزه و حج قبول آن کس برد
که خاک میکده عشق را زیارت کرد

مقام اصلی ما گوشه خرابات است
خداش خیر دهاد آن که این عمارت کرد

بهای باده چون لعل چیست جوهر عقل
بیا که سود کسی برد کاین تجارت کرد

نماز در خم آن ابروان محرابی
کسی کند که به خون جگر طهارت کرد

فغان که نرگس جماش شیخ شهر امروز
نظر به دردکشان از سر حقارت کرد

به روی یار نظر کن ز دیده منت دار
که کار دیده نظر از سر بصارت کرد

حدیث عشق ز حافظ شنو نه از واعظ
اگر چه صنعت بسیار در عبارت کرد

سلام و درود جناب زراعتی رضایی بزرگوار
خیلی ممنونم از حضور ارزشمند و حسن نظرتان
ممنونم از دعای خیرتان
سلامت و تندرست باشید

فال حضرت حافظ علیه الرحمه به نیت جناب زراعتی رضایی بزرگوار

گداخت جان که شود کار دل تمام و نشد
بسوختیم در این آرزوی خام و نشد

به لابه گفت شبی میر مجلس تو شوم
شدم به رغبت خویشش کمین غلام و نشد

پیام داد که خواهم نشست با رندان
بشد به رندی و دردی کشیم نام و نشد

رواست در بر اگر می‌تپد کبوتر دل
که دید در ره خود تاب و پیچ دام و نشد

بدان هوس که به مستی ببوسم آن لب لعل
چه خون که در دلم افتاد همچو جام و نشد

به کوی عشق منه بی‌دلیل راه قدم
که من به خویش نمودم صد اهتمام و نشد

فغان که در طلب گنج نامه مقصود
شدم خراب جهانی ز غم تمام و نشد

دریغ و درد که در جست و جوی گنج حضور
بسی شدم به گدایی بر کرام و نشد

هزار حیله برانگیخت حافظ از سر فکر
در آن هوس که شود آن نگار رام و نشد

سلام و درودجناب میرزا دوست بزرگوار
خیلی ممنونم از حضور ارزشمند و حسن نظرتان
زحمت نیست رحمت است
بودن در این محفل ناب موهبت الهی است
سلامت و تندرست باشید

فال حضرت حافظ علیه الرحمه به نیت جناب میرزادوست بزرگوار

دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند
واندر آن ظلمت شب آب حیاتم دادند

بیخود از شعشعه پرتو ذاتم کردند
باده از جام تجلی صفاتم دادند

چه مبارک سحری بود و چه فرخنده شبی
آن شب قدر که این تازه براتم دادند

بعد از این روی من و آینه وصف جمال
که در آن جا خبر از جلوه ذاتم دادند

من اگر کامروا گشتم و خوشدل چه عجب
مستحق بودم و این‌ها به زکاتم دادند

هاتف آن روز به من مژده این دولت داد
که بدان جور و جفا صبر و ثباتم دادند

این همه شهد و شکر کز سخنم می‌ریزد
اجر صبریست کز آن شاخ نباتم دادند

همت حافظ و انفاس سحرخیزان بود
که ز بند غم ایام نجاتم دادند

سلام و عرض ادب دوباره
چه فال مبارک و زیبایی از حضرت حافظ توسط شما شاعر بزرگوار قسمتم گردید
خیلی سپاسگزارم

سلام و درود بانو عادلی عزیزم
ممنونم از حضور ارزشمند و حسن نظرتان
سلامت و تندرست باشید

فال حضرت حافظ علیه الرحمه به نیت بانو عادلی عزیزم

بیا با ما مورز این کینه داری
که حق صحبت دیرینه داری

نصیحت گوش کن کاین در بسی به
از آن گوهر که در گنجینه داری

ولیکن کی نمایی رخ به رندان
تو کز خورشید و مه آیینه داری

بد رندان مگو ای شیخ و هش دار
که با حکم خدایی کینه داری

نمی‌ترسی ز آه آتشینم
تو دانی خرقه پشمینه داری

به فریاد خمار مفلسان رس
خدا را گر می‌دوشینه داری

ندیدم خوشتر از شعر تو حافظ
به قرآنی که اندر سینه داری

سلام و درود جناب بابایی بزرگوار
خیلی ممنونم از حضور ارزشمند و حسن نظرتان
ان شاءالله🙂
ممنونم از لطفتون2:
سلامت و تندرست باشید

فال حضرت حافظ علیه الرحمه به نیت جناب بابایی بزرگوار

خیال نقش تو در کارگاه دیده کشیدم
به صورت تو نگاری ندیدم و نشنیدم

اگر چه در طلبت همعنان باد شمالم
به گرد سرو خرامان قامتت نرسیدم

امید در شب زلفت به روز عمر نبستم
طمع به دور دهانت ز کام دل ببریدم

به شوق چشمه نوشت چه قطره‌ها که فشاندم
ز لعل باده فروشت چه عشوه‌ها که خریدم

ز غمزه بر دل ریشم چه تیر ها که گشادی
ز غصه بر سر کویت چه بارها که کشیدم

ز کوی یار بیار ای نسیم صبح غباری
که بوی خون دل ریش از آن تراب شنیدم

گناه چشم سیاه تو بود و گردن دلخواه
که من چو آهوی وحشی ز آدمی برمیدم

چو غنچه بر سرم از کوی او گذشت نسیمی
که پرده بر دل خونین به بوی او بدریدم

به خاک پای تو سوگند و نور دیده حافظ
که بی رخ تو فروغ از چراغ دیده ندیدم

سلام و درود بزرگوار
خوش آمدید
سلامت و تندرست باشید

فال حضرت حافظ علیه الرحمه به نیت جناب خانلاری بزرگوار

تویی که بر سر خوبان کشوری چون تاج
سزد اگر همه دلبران دهندت باج

دو چشم شوخ تو برهم زده خطا و حبش
به چین زلف تو ماچین و هند داده خراج

بیاض روی تو روشن چو عارض رخ روز
سواد زلف سیاه تو هست ظلمت داج

دهان شهد تو داده رواج آب خضر
لب چو قند تو برد از نبات مصر رواج

از این مرض به حقیقت شفا نخواهم یافت
که از تو درد دل ای جان نمی‌رسد به علاج

چرا همی‌شکنی جان من ز سنگ دلی
دل ضعیف که باشد به نازکی چو زجاج

لب تو خضر و دهان تو آب حیوان است
قد تو سرو و میان موی و بر به هیئت عاج

فتاد در دل حافظ هوای چون تو شهی
کمینه ذره خاک در تو بودی کاج

سلام و درود تکتم جان عزیزم
خیلی خوش آمدید خواهر خوبم
ممنونم از لطفت عزیزم
سلامت و تندرست باشید

فال حضرت حافظ علیه الرحمه به نیت تکتم جانم

گر دست رسد در سر زلفین تو بازم
چون گوی چه سرها که به چوگان تو بازم

زلف تو مرا عمر دراز است ولی نیست
در دست سر مویی از آن عمر درازم

پروانه راحت بده ای شمع که امشب
از آتش دل پیش تو چون شمع گدازم

آن دم که به یک خنده دهم جان چو صراحی
مستان تو خواهم که گزارند نمازم

چون نیست نماز من آلوده نمازی
در میکده زان کم نشود سوز و گدازم

در مسجد و میخانه خیالت اگر آید

محراب و کمانچه ز دو ابروی تو سازم

گر خلوت ما را شبی از رخ بفروزی
چون صبح بر آفاق جهان سر بفرازم

محمود بود عاقبت کار در این راه
گر سر برود در سر سودای ایازم

حافظ غم دل با که بگویم که در این دور
جز جام نشاید که بود محرم رازم