یک غزل و دو رباعی

یک غزل و دو رباعی از مهدی ملکی الف همراه با عنوان


در غربتی سخت

با یاد تو هر شب غم انگیزم در این شهر
بی شانه‌هایت اشک می‌ریزم در این شهر

وقتی نباشی نوبهاری نیست انگار
بعد از تو دائم غرقِ پاییزم در این شهر

آخر چرا نابود می‌خواهی دلم را؟
با داغِ تنهایی گلاویزم در این شهر

برگرد وقتی روز و شب درگیرِ مرگم
دارای احساسی بلاخیزم در این شهر

حس می‌کنم در غربتی سختم پیاپی
من عابری غمگین و ناچیزم در این شهر

اینجا برایم بعد تو لبریزِ درد است
از زندگی باید بپرهیزم در این شهر



بی معنا

برگرد که بی تو این جهان بی معناست
انگار زمین و آسمان بی معناست

غمگینم و مرگِ خویش را می‌خواهم
در پیکر من بعد تو جان بی معناست



ناب و دل انگیز

جذاب ترین زاده‌ی پاییز تویی
بانوی قشنگِ شهرِ تبریز تویی

رخسار تو نقاشیِ زیبای خداست
یک منظره‌ی ناب و دل انگیز تویی


شاعر: مهدی ملکی الف