شمس و مولا

صنما با چه زبانی من تو را خوانم و آیی
به چه راهی و چه رسمی بهر من رخ بنمایی


به چه ترفند و چه مکری به چه سازی و چه رقصی
به چه حیلت به چه قولیست که در چنگ من
آیی


چون تو آیی به چنگم چون که گیرم به کمندت
بنوازم سر و رویت چون تو معشوقه مایی


چون نشینیم من و ماه همه هر شب به تماشا
به جهان فخر فروشم ‌که تو الگوی وفایی


قول رب و شوق ایمان قبض و بسط هر دم من
به چه لفظی به تو گویم که تویی خوف و رجایی


چو منم شمس و تو مولا خانه ات قبله من شد
کعبه را من نپرستم چون که تو راه خدایی


جان دستان در دو دستت این تو و این نشتر عشق
هرچه خواهی تو بفرما که تویی مقصد غایی