پائیزی ام هنوز ...

درود شاهزاده خانم عزیز
سپاس از توجه و مهر شما
به نکته خوبی اشاره کردید حتما در اشعار بعدی در نظر خواهم داشت
بمانید به مهر و تندرستی

درود و سپاس از مهر همیشگی شما جناب استکی

درود بر شما

درود بر شما جناب حاجی پوری عزیز

درود ای مهربان ای دوست
بختت رام
نامت جاودان بر عرصه گیتی
دلت روشن
دریای وجودت آبی و آرام

چه نیکو نکته بین خواندی تو نامم را ...
که شاید زآنچه پیدا نیست، دریابی نشانم را ...

- " فرا... مرزی ... ! "

رها کردی مرا تنها
در اقیانوس اندیشه ...
چو نوزاده غزالی مانده در تنهایی بیشه ...

فراتر از کدامین مرز بودم من ؟!
نمی دانم ...
نهان رازی است شاید از زمانی دور ...
نامی و نشانی مانده از شهزاده ای منصور ...!
بباید من بیندیشم به حال خویش بیش از این ...
نبودم آگه از این راز پیش از این ...

برون از مرزها هرگز نبودم من ؟!

به یادم هست از روز نخست آری ...
نبودم در خیال مرز و محدوده ...
نبردم رنج بیهوده ...

فراتر از مدار و مرز اندیشه
گشوده بال پرواز خیالم را
به هر سو می کشیدم پر ...
حصار و حد و مرز این جهان را من
نکردم لحظه ای باور ...

به یادم هست آری از نخستین روز ...
به دنیای اسارت ها ...
میان مردمان بند عادت ها ...
برون از مرز " تن" بودم
از آن روزی که " من " بودم

پایدار باشید جناب رامیار و سپاس از نگاهتان و شعله ای که روشن کردید در ذهنم

درود بر شما جناب دارابی
سپاس از حضور گرم و سروده زیبایی که مهمانمان کردید

درود جناب فاضلی
سپاس از حضور پر مهرتون

درود جناب بذلی بزرگوار
سپاس از نگاه زیبای شما دوست عزیز
بمانید به مهر و تندرستی

درود و سپاس جناب گلی
برقرار باشید به شادکامی

درود و سپاس جناب نجفی
پایدار باشید

درود بانو کاسیانی بزرگوار
سپاس از حضورتان
مانا باشید به عشق و شادکامی

درود و سپاس جناب کریمی عزیز
برقرار باشید به مهر