نیمه های گُم شده

شنیدم نغمه‌ای از دور، با آشفته حالی‌ها
نشسته صوتِ گُل بر جان و دل، درخشکسالی‌ها

تو گویی نیمه‌های گُم شده، پیوندِ هم هستند
تماشایی‌ست در این غربتِ غم، انتقالی‌ها

خوشا بر من که قدرِ عشق را دانستم از اوّل
"بُلورِ" ناب را تشخیص دادم از "سفالی"ها

نشد هرگز که راضی باشم از افعالِ نااَهلان
به تنگ آمد دلم از کار و بارِ لااَبالی‌ها

به آسانی نباشد نامِ عاشق را به خود بستن
بُوَد بسیار مشکل – انتخاب از بَینِ عالی‌ها

کنون آن قلّه‌ی عرفان به عزمِ ما نظر دارد
بیا از چهره برگیریم گَردِ بیخیالی‌ها