کودکی ها

کودکیهایت مرا همپای مجنون میکند
ناشکیبایی!, که این حالم دگر گون میکند
یک غزل گفتم به لبخندت یکی دیگر به ناز
گاه بد خلقی  تو احیای مضمون میکند
سن من را از لب اعداد میپرسی؟ خطاست!
کاش میدیدی لبت با این کهن چون میکند
عشق هم یک خلسه از رویای بی هنگام ماست
مثل چشمان خمارت! ،آنچه اکنون میکند
نور وگرما میکشد ،معشوق ما بی سایه است
آفتابست او، رخش همسایه افزون میکند