جان داده‌ای به ریشۀ ایمان و جان من

 

 

 

بنام خدا

جان داده‌ای به ریشۀ ایمان و جان من
سوزانده‌ای تمام رگ و استخوان من
بر آینه دمیدی و یکباره نام خویش
بردم ز یاد بلکه تمام نشان من
نام تو را شنیدم از آنها که عاشقند
افتاد غیر نامۀ تو از زبان من
من لال آمدم نه زبان بلکه در شعور
شعرت به مهر داد هنر در بیان من
دنیا نکرد کار زیادی زمان مرگ
تابید مهر تو به تمام جهان من
با قلبِ قرمزی وسطِ جعبه‌ای بنفش
پیوند خورده‌ای به من و داستان من
شکر تو را چگونه توانم ادا کنم
جانی که نیستی تو و هستی تو جان من

کوچکتان محمد ساکی