خم نهان

شش ماهه ی بابا همه قربان زبانت
کی بر اُذُن ما برسد طرز بیانت

لبخند بزن تا همه بی پرده ببینند
بشکفتن آن غنچه ی شیرین دهانت

عباس و علی اکبر و قاسم همه محوند
در پیچ و خم پیچش ابروی کمانت

سیراب نمودی همه ی اهل وِلا را
از کوثر جاری شده ی کنج لبانت

قنداقه و گهواره ی تو ظاهر امر است
تا بلکه بماند اثر از نام و نشانت

ما پشت در میکده مخمور نشستیم
برما بچشان مستی آن خمّ نهانت

رخسار تو وقتی زصبا رنج ببیند
بر مادر خود حق بده باشد نگرانت