قبله

در روی تو نوری است که مهتاب ندارد
یکرنگی و صافی تو را آب ندارد

دیروز کنار تو نشستم دل من رفت
امشب ز فراقت دل من خواب ندارد

بر صفحه ی دل نام تو را نقش نمودم
گنجایش تصویر تورا قاب ندارد

خوب است که اشکم ز فراقت شده جاری
در این جریانش غم مرداب ندارد

آشفتگی موی تو پنهان شدنی نیست
هر چند سر زلف خمت تاب ندارد

ساقی که تویی مستی ما کم شدنی نیست
(کس در قدح اینگونه می ناب ندارد)

در مسلک ما قبله به سمت حرمت شد
جایی که تویی حاحت محراب ندارد