پسر قابیل

عجب شعر زیبایی..
آفرین بر شما
درودتان
روز پر خیر و برکتی داشته باشید

درودبزرگوار
کيم من، دردمندي، ناتواني
اسيري، خسته اي، افسرده جاني
تذروي آشيان بر باد رفته
بدام افتاده اي، از ياد رفته
دلم بيمار و لب خاموش و رخ زرد
همه سوز و همه داغ و همه درد
بود آسان علاج درد بيمار
چو دل بيمار شد، مشکل شود کار
نه دمسازي، که با وي راز گويم
نه ياري، تا غم دل باز گويم
درين محفل چو من حسرت کشي نيست
بسوز سينه من، آتشي نيست
............
رهی معیری 1327
روحش شاد

سلام غزل قشنگی است
با زبانی مردم پسند و واژه گزینیِ خوب
قوافی عالی و ناب.

درود جناب خادمی
احسنت به طبع لطیفتون
لذت بردم

سلام و درود به شما جناب خادمی ، چقدر زیبا و عالی قلم زدید ، احسنت به شما و قلم نابتون
بمانید و به مهر بسرایید

درود بر جناب خادمی
بسبارزیباست
عالی و متعالی
مرحبا

فقط
ت ی نیست مشکلی برای وزن ایجاد نمی کند؟

مشکل اینجاست که نام پدرت هابیل است
چه بگویم چه کنم؟! من پسر قابیلم

عالی... عالی🌹
غزلی روان و امروزی
درود و آفرین بر شما شاعر توانا و طبع روان و ذوق سرشارتون🌹

سپاس برای به اشتراک گذاشتن این شعر دلچسب🌹
تندرست و شاد باشید🌹