دوبیتی با مضمون «آگاهی و آزادی»(۴)

از آگاهی به آزادی رسیدی!
به درک لحظه‌ی شادی رسیدی!
نه اینکه در دل تو غم نباشد
ولی آواز روحت را شنیدی!

 

شبنم حکیم هاشمی 

 

........................... 

پی‌نوشت مهم: 

واقفم به اینکه در مصرع‌های اول و دوم، واژه‌‌های «آزادی» و «شادی» با یکدیگر قافیه‌ شده‌اند و «رسیدی» ردیف است؛ اما در مصرع چهارم قافیه‌ای برای «آزادی» و «شادی» نیست، و به جایش «شنیدی» با «رسیدی» هم‌قافیه شده است. 

در ابتدا، هنگام سرودن شعر به طور ناخودآگاه این اتفاق افتاد، ولی چون به نظرم آمد خوش نشسته است تغییرش ندادم. 

به نظرم راه خلاقیت در قالب‌های شعر کلاسیک با حفظ اصول زیبایی‌شناسی و آگاهی از استاندارهای لازم همیشه باز است. و مجبور نیستیم در شعر کلاسیک فقط و فقط بر یک خط مشخص از پیش تعیین شده حرکت کنیم. البته تأکید می‌کنم که باید با حفظ زیبایی‌شناسی باشد.