دلی در قاب آیینه می تپد

من آن آیینه ی شکسته ام
دلم هزار تکه و رخ یار در هر تکه ام
شکسته ام ولی باز آیینه ام
یک عاشق بوده ام اکنون صد عاشق شده ام
عشق آن معشوق بی وفا مرا در هم شکست
بی وفا خود مرا بشکست 
دل عاشقم تاب غم  نیاورد 
غم دلتنگی نور را از من بگرفت
عکس رخ خود را از قاب دلم پاک نمود
نفهمید که شکسته ام اما باز می‌تپد در این قاب دلی
بی وفا از روی دلم چه بی خیال گذشت
من آیینه ام نفهمید آن یار 
که آیینه شکستن خطاست
او که دلِ آیینه بشکست بر خطایش افزود