پنجشنبه ۶ دی
نشئه ی ایجاز .. شعری از جواد مهدی پور
از دفتر آینه ها بیدارند نوع شعر غزل
ارسال شده در تاریخ چهارشنبه ۱۵ آذر ۱۴۰۲ ۱۶:۵۹ شماره ثبت ۱۲۵۹۴۸
بازدید : ۲۲۰ | نظرات : ۶۰
|
آخرین اشعار ناب جواد مهدی پور
|
بسمه تعالی
عشق ، از دامانِ پاکان بر دلِ هموار ریزد
باغبان از مهرِ خود در پای گل بسیار ریزد
بر بساطِ فخر جولان می کند هر خوبرویی
ناز ها از جلوه ی آن سروِ خوش رفتار ریزد
هر که رنجِ آرزویِ یوسفِ بازار دارد
پیرهن را چاک سازد ، در گریبان خار ریزد
خطِّ سبزش را کند همرنگ با زلفِ سیاهش
زهرِ خود را وقت رفتن ، عاقبت این مار ریزد
جمع سازد بیخودی و مستی و دیوانگی را
نشئه ی ایجاز را در چشمِ من ، یک بار ریزد
خود نمایی نیست کارِ خاکساران ، پیشِ قاضی
بی گناهی ، کـی تواند خون به پای دار ریزد ؟
شاخِ گل بی پرده در گلشن نمی بالد به برگش
بالِ مرغـانِ چمن از رعشـه ی گلزار ریزد
برگ هستی را بیافشان ، از ملامت ها رها شو
نخل ، ایمن می شود از سنگ ، وقتی بار ریزد
|
|
نقدها و نظرات
|
سلام واحترام محضر استاد گرامی بانو شاهزاده خانوم ممنونم از حضور سبز و همراهی خوبتان سپاس حسن نظر شما سر بلند باشید به مهر درود ها | |
تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.
قلمتان نویسا
بمانید به مهر و بسرایید