اتاق

در این اتاقو ببندُبیا
نمیخوام کسی حرفامو بشنوه
یجوری کنارم بشین بینمون
نمونه یه مرزی که بازبشکنه
تو این چاردیواری ببین
چجوری زمین ُزمان جاشده
حضورت یه آرامشی داره که
کنارت سر صحبتم واشده
همین درد دل کردنام باتوی
داره زندگیمو رقم میزنه
یه وقتا میخوام حرفامو‌بشنوی
شاید حالمو خوب ورق میزنه
بااین حجم از دردی که با منه
فقط باتو بودن امید منه
بزار غم همه دستشو رو‌کنه
تو هستی همه زندگیم روشنه
عسل پروانه