کوچه های دلم...

کسی ،به کوچه های دلم
گذر نکرد
در راهِ زندگی
و آشوب این ،عصر

کسی ،مرا برایِ من
صدا نکرد
درگرگ و میشِ آسمان عمر
و خستگی این ،بار

کسی ،برای جوانی من
نسوخت
در آتشِ این نسلِ بیصدا

کسی ،مرا به مهمانی روز
دعوت نمی کند
در ازدهام ِحرص
و رسیدن ،به هرچه بود
هرچه نیست

در کوچه ،صدایِ شب
آرام در سکوت
کسی ،مرا به تماشای روز
دعوت نمی کند

در سوگِ حقِ خود
آرام خفته ام
حتی
کسی ،مرا
به مرگِ آزادی ام
دعوت نمی کند ...


مرجان