بانوی آب و آینه

بانوی آب و آینه ،
بالاتر از حضور
عین ظهور
در تو تمام آینه چون عشق می شود
تا عکس تو
در انعکاس آینه ترسیم می شود
ای برتر از زمین !
ممدوح آسمان !
پروانه ی ستوده ی شعر شعور من !
سوی نگاه تو
پروانه های عشق را
پرواز می دهد
عین حقیقتی
شور و شعور و نور
آمیزه ای از عشق بی بدیل
پهنای صورتت
انگاره ی بهشت
چشمان تو ، آبشخور رحیق
بالاتر از حضور
عین ظهور
با تو تمام می شود
معنای بودنم
ای شمع عاشقی !
افسانه ی منی
پروانه ی توام