جانگدازی

بنده ی کوی تو ام بنده نوازی میکنی
این دل افسرده را یک لحظه راضی میکنی ؟

آمدم تا که همه جان را قمار تو کنم
با منِ بازنده ی مغموم بازی میکنی ؟

هیچ میسوزد دلت از غصه های قلب من ؟
چون به خلوت ها کلاه خویش قاضی‌ میکنی

من سراپایم نیاز دیدن رو توی است
تو ولی با غیر از من بی نیازی میکنی

صحت حرف تو را میفهمد از احوال من
پیش هر کس چون که از من قصه سازی میکنی

آه ای قلب ترک خورده بگو‌ از هجر او
تا به کی با غصه خوردن جانگدازی میکنی ؟