گوش وصل زبان

گل خوشبختی ما خشک نبود ، بی ریشه بود خنده ی تلخ رفیقان به ما سرد نبود ، کینه بود نامه ما به خدا سنگین نیست ، هیچ کس در یاد ما غمگین نیست هرکسی در این جهان جوری زمین خورد و شکست ، هیچ کس راه مکافات مرا اینجا نبست قلب صد غم دیده ی ما را کسی درمان نکرد ، خانه ویرانه مارا کسی سامان نکرد . باور بی انتظاری در دلم اثابت شد ، هیچ کس اینجا برای یاری حاضر نشد