مرا به خود واگذارید

.مرا به خود واگذارید.

مرا به خود واگذارید و شماتتم ننمایید ؛از این همه فرق و فاصله ی طبقاتی  و سرشتی و ایمانی را،که در میان این مردمان می بینم ،جمعی را که در اوج ناز و نعمت کیف کیفند و بی شمار گروه دیگر را که در اوج فلاکت و نداری کف کفند .آن یکی با حسن وجمال است واین یکی کریه و قبیح ، آن یکی هدایت یافته و با ایمان و  این یکی گمراه و بی ایمان ، آن یکی هدایت گر و این یکی گمراه گر 

مرا به خود واگذارید و به سخره ام نگیرید ؛از این همه نادانی و غرور که در حال گروهی از مردمان مظهور است وازآن  همه ناراستی و شرور که در بطن بسیاری  از مردمان مفطور است.

حال ادامه گویی و پند و اندرز  الکی و دروغین را ندارم ،چرا که حرف هایی  را می زنم که خود به آن عمل نمی نمایم و خویشتن خویش را  در می فریبانم.