دل سنگ

به نام خدا
سلام و درود به دوستان گرامی شعر ناب

سلام جناب اکرمی

✏کاش میشد که شود این دل من همچون سنگ
این و آن اصولا ضمیر اشاره هستن وقتی میگیم این یکی اون یکی این دلم ، قبلش باید مرجع ضمیر مشخص بشه مثلا این دلم : دل باخته ام دل سوخته ام دل برباد رفته و ...


✏همه عالم به همان صورت باطن بینم :

ما موقع خوندن میگیم : همه ی پس کمی نارسایی در وزن ایجاد میشه اگر بگیم کل مشکل حل میشه ـمشکل بعدی این مصراع حذف رای مفعولی هستش که ضعف ایجاد کرده

همه عالم را ...
می دونم برای پر کردن وزن در اوایل گاهی اجبار پیش میاد اینو هم میدونم که به شدت در تلاش هستید پس در این زمینه هم تلاش کنید تا ان شاءالله برطرف بشه

✏خالی از نفرت و مهر و ، تهی از نازش و ننگ

نفرت و مهر تقریبا روبه روی قرار میگیرن اما نازش (ناز) و ننگ خیر ، متضاد هم نیستند

✏نه ببندم به کسی دل که رهایم سازد

اصولا دارید میگید این شما هستید که دل می بندید برای خودتون اختیار قائل شدید ، اما وقتی در پایان میگید رهایم سازد حرف خودتون زیر سوال میره ، پس شاید رهایش سازم مناسب تر باشه

✏نه شوم شیفته ی رخ، به دو صد حیله و رنگ
حیله و رنگ (نیرنگ ) به این موارد میگن کمین قافیه ، موضوع از این قرار هست که توی کل مصراع نمود و مثالی از حیله رنگ نیست ، برای اثبات حرفم فقط کافیه حیله و رنگ رو خط بزنید ، و کلمات دیگری رو جایگزین کنید ...
برای فرود قافیه مقدمه لازم هست برادر ، جایی گفتید رفتید خواستگاری ، همینطور بی مقدمه و بی شناخت ایا رفتید ؟؟ یا نه قبلش تمهیداتی بود ؟

✏ همه عالم به همان صورت باطن بینم
خوانش همه دوباره : همه ی
              ✏   نه چنان پست و بلند و ، نه چنین زشت و قشنگ

چیزی که بین این دو مصراع وجود داره عدم ارتباط قوی هست (ارتباط هست ولی قوی و کافی نیست)


✏نه ببویم گل سرخی ،نه بجویم عشقی
                         نه به تریاک شوم خوگر و ، نه باده و بنگ
و عذر میخوام ارتباط افقی این بیت هم ضعیف است مصراع ها یا باید در ادامه ی هم باشن یا مکمل هم یا جلوه ای از مثال و منطق های شاعرانه بین شون باشه در ضمن تریاک هم چندان بد نیست ، حتما میدونید داروهای مسکن رو معمولا از چه ترکیباتی میسازن

✏ ز فروماندگیِ دهر رهایی یابم
حتی به سبک و سیاق کلاسیک هم به جای ز ، از نوشتن زیبا تر هست و بزرگان هم فقط به تناسب وزن به جای از ، ز به کار بردن ... ،
 ✏  تا به کی سر کنم این عمر چنین گوش به زنگ؟
و دوباره قافیه گرفتارتون کرده ، اما خب زنگ ؟ با بافت کلمات این اثر هماهنگ نیست و ضمیر اشاره هم هست و مورد بعدی اینه که سراسر شعر دارید همه چی رو نفی می کنید ، بعد یه دفعه گوش به زنگ چی میگه این وسط ؟

✏ لیک دانم که چو گردد دل من همچون سنگ
                         شود این شربت نوشین حیاتم چو شرنگ

زیبا تر خواهد بود اگر در شروع مصراع از فعل استفاده نکنیم
و دوباره مبحث این ،

و کلا امیدوارم برای ارتباط مناسب افقی ابیات تون تلاش بیشتری کنید و از این به این مورد رو در اولویت داشته باشید که بسیار مهم است ، روی هم رفته بدون تعارف از حد معمول رشد بسیار بیشتری داشتید ، و نتیجه ی تلاش هم همیشه شیرین خواهد بود ، امیدوارم به تلاش تون ادامه بدید


حقیقتا فقط اومدم یکی دو مورد بگم که اینطوری شد
نویسا باشید و در پناه خداوند منان