من کجا، کربلا کجا، زینب کجا!

زینبا نینوا رفتی که داغ برادر بینی
با دو چشمت تن صد پاره اکبر بینی
غرق در خون گلوی پاره اصغر بینی
دست مقطوع ز عباس دلاور بینی

غرق اندر یَم خون جسم برادر بینی
سر جدا، جسم دو طفل، به برابر بینی
خاک آلوده، تن قاسم و اکبر بینی
شهدا تشنه لب و با تن بی سر بینی

در ره شام اسیر و سر نی راس حسین
صوت قرآن غم انگیز  ز حنجر بینی
اشغیا بازوی اولاد پیمبر بستند
جمله را جلوه که غیرت داور بینی

طوق سنگین به روی گردن سجاد علیل
اندر آن ره همه را قلب پر آذر بینی
جمله زنها و یتیمان ز جفای عدوان
چشم خونبار و رخ سرخ چه مجمر بینی

گاه اطفال روی ناقه عریان نالان
موکَنان مویه کنان چهره چو اخگر بینی
کوفه و شام بلا از ستم قوم دغا
معرض هتک و جسارت سر انور بینی

تو کجا، کوفه کجا، شمر ستمکار کجا
تو کجا، کعب نی و دیده ی‌خونبار کجا
تو کجا، دیر نصاری، سر سردار به تشت
تو کجا، بزم یزید، تازیانه بر لب کجا

تو به شام و خرابه و دخت۳ ساله
من کجا، کرب و بلا معبد عشاق کجا
چه بگویم از دلت، از دل رباب که کباب
من به عشق سقا و آبروی دو عالم‌ کجا