آشفتگی

از شدت آشفتگی ، دیوانه بگریزد ز ما
                از فرط مستی ساقی میخانه بگریزد ز ما
صد همچو شیطان درس ده ، بر کرده درس میکده
            زانرو چنین وحشت زده ، فرزانه بگریزد ز ما
با چشم آتش می‌زند ، با ابروان پس می‌زند
                 دردانه‌ی دردی کشان ، رندانه بگریزد ز ما
با ما هر آن نزدیکتر ، روزش ز شب تاریکتر
              زین رو عجب نبود اگر ، بیگانه بگریزد ز ما
ما جز حقیقت چیستیم؟ دور از حقیقت نیستیم
                 ما دشمن افسانه‌ایم ، افسانه بگریزد ز ما
فرزانگان دهر بین ؟ دیوانگان شهر بین ؟
             امشب مغنی هم معین ، مستانه بگریزد ز ما
شمعی ز جمعی در طرب ، گرید به گوش مرغ شب
           در گریه گوید ، بی ‌سبب ، پروانه بگریزد ز ما
ای دل تو یک سو می‌بری ، مستی به سوی دیگری
          ترسان از این مستی گری ، دیوانه بگریزد ز ما