🔴قتلگاه 🔴

سلام
دلنوشته فکر نکنم باشد
یک پادشاه یا پادشاهی؟
گاه از کلمات عامیانه استفاده نمودید و گاه رسمی
من اگر شاه بودم را فکر کنم بشود حذف نمود
چرا وزیر می گوید من اگر شاه بودم و نمی گوید من اگر پادشاه بودم اگر بخواهیم غرور وزیر را برسانیم شاید اگر بگوید من اگر شاهنشاه بودم جسارت او در پیش پادشاه بیش تر هویدا می شود یا لااقل همان پادشاه را تکرار کند و اگر وزیر قرار است انسان نیکوئی باشد قاعدتا در پیش پادشاه نباید بگوید من اگر شاه بودم بلکه یا این جمله را کلا نگوید یا اینکه مثلا بگوید خوب است پادشاهان کاری کنند که خلق در رفاه باشند این کلام را عام می کند ولی باز ممکن است ذکر پادشاهان در حضور پادشاه جسارت باشد پس شاید بهتر باشد بگوید خوب است پادشاه کاری کند که ...
البته ایجاد رفاهی در چنین حد معلوم نیست چقدر میسر است و اصلا بهترین حاکم نیز بیاید قابل تحقق باشد چون که عالم ماده محل تزاحم است و به نظر می رسد نوع نگاه است که موجب حسرت به دلی می شود نه رفاه بنابرین وزیر اگر خردمند و نیکو باشد نباید کلامی بگوید که قابل تحقق نیست یا اگر باشد مگر قرار است دنیا رفاه کده باشد؟
چرا فردا؟
سطر آخر هم شاید بتوان حذف کرد

خودم برداشتی که دوست دارم بکنم این است که پادشاه در راستای عمل به توصیه ی وزیر او را به قتل رسانده است با این توضیح که وجود وزیر مانع رسیدن مردم به رفاه بوده است و شاه این مانع را برداشته است حال به نظرم بررسی کنیم ببینیم متن می تواند این دو معنای متضاد را در خود بگنجاند به نحوی که هم بتوان وزیر را انسان نیکی دانست که خیرخواه مردم است و هم او را شرور دانست در فرض شرور بودن باید کلام وزیر به صورتی باشد که احساس شود در همین کلام اخلاقی او نیز شری نهفته است
باز باید ببینیم با تمام تکاپوهایی که می کنیم متن، متنی خواهد بود که سخن جدیدی برایمان داشته باشد؟
سیاوش آزاد
اول تیرماه جلالی
اصفهان