زلف نگار

شادی و دلخوشیم از رخ من پیدا نیست؟
چو منی در همه عالم برِ تو شیدا نیست

روزگارم همه در بند سر زلف نگار
بوده ام در همه احوال خریدار نگار

یار شیرین لب من در بر من روز و شبان
هست همراه من آن سرو قد عشوه کنان

رنگ رخسار قشنگش, رنگ صد باغ بهار
سیرت پاک و جمیلش پر ز نقش و ز نگار

دل چون شیشه زلالش همه در بند من است
خاطر ناز و لطیفش همه چون قند من است

مَنِشی مثل خدا دارد و او طبع بلند
مهربانی کند آن ماه رخِ گیس کمند

ریزد از کنج لب یاور سیمین برم
دم به دم بر سر من نُقل شیرین و ترم

هر کجا رفت خدایا به سلامت دارش
هر کجا رفت تو بگشا گرهی از کارش

هر دمی با من دستان سپرد دل شادان
تو بیفزای بر آن هم دو چنان ای یزدان

MJGoodlooking