فریاد

زمان در گیر فاصله بود 
خروس بانگ سر داد 
کوه تلاش کرد جابه جا شود .
درد آرام شد .
رودخانه گریزان از تمام دریا ها 
جهان در تلاطم غرور 
زنان در حاشیه ی تاریخی سرد 
ودر کشاکش جنگی نا برابر در بحران بی عدالتی 
فریاد در گلو زمین گیر شد.
کسی در گوش بنفشه ها شعری خواند ؟
که آرام به خواب رفتند همه !
در نهضتی چنین میشود شبی خوابید !
غوغایی در گیر ودار سکوتی مبهم 
آواز قناری ها به گوش کرکس ها رسید آیا؟
وچه آسان رودها را باد برد...