دلبر برفت و دلشدگان را خبر نکرد ( حافظ )

تضمینی بر غزل خواجه شیراز در قالب مسمط مربع

چون ماه پشت ابر برویم نظر نکرد
دریا گریستم به دل او اثر نکرد
ِ«دلبر برفت و دلشدگان را خبر نکرد»
«یاد حریف شهر و رفیق سفر نکرد.»

گفتم چرا طریقه رحمت فرو گذاشت
باما نساخت یارو شفقت فرو گذاشت
«یا بخت من طریق مروت فرو گذاشت»
«یا او به شاهراه طریقت گذر نکرد.»

تا آمدم  نظری سوی جان کنم
سویم نگه نکرد، من چه سان کنم؟
«گفتم مگر به گریه دلش مهربان کنم.»
«چون سخت بود دز دل تنگش اثر نکرد.»

گفتی برو تو چه دانی زکار من؟
گفتی نمیرسی به دل زرنگار من
«شوخی مکن که مرغ دل بیقرار من»
«سودای دام عاشقی از سر بدر نکرد.»

11 / 2 / 92

پی نوشت : این سروده، یادگاری است از روز 11 اردیبهشت 92.همراه با دوست بزرگواری  که چند روزی است از احوالش بی خبرم. تفالی زدیم به دیوان خواجه شیراز و این غزل آمد. قرار شد هرکدام بر چندبیتی از این غزل، تضمینی بنویسیم. من به عهد وفاکردم. اما ازنتیجه کار دوست بیخبرم امیدوارم هرکجاهست در کمال صحت و سلامت باشد.