به گمان اینم امشب که نسیم زلفت آید

سلام
فعلات فاعلاتن فعلات فاعلاتن

نمی دانم سرش چیست که احساس می کنم قرار گرفتن هجای کشیده در فعلات دوم موجب ثقالت کلام می شود

در عشق باز باشد

یک بار عشق را بدون کسره بخوانید احساس نمی کنید کلام دچار سنگینی است ولو وزن صحیح است؟
حال هجای کشیده را بشکنید و به قاف عشق کسره بدهید کلام طبیعی می شود

در بیت چهارم بسیار به جای آنکه بس/یار باشد بس/سی/یار تلفظ می شود بنده نیز این تلفظ را در اثر اخیر آوردم

هیاهو بسیار و هر کسی چیزی برایش بافت
سیاوش در سکوتی سرد ازین معضل رهایی یافت

این تلفظ در اثر اخیر برخی از مخاطبان را به دردسر انداخت و گمان رفت خروج از وزن صورت گرفته است
حال سوال این است که این تلفظ چقدر در شعر به کار رفته و آیا در فرهنگ ها چنین تلفظی نیز ذکر شده است یا شما و بنده بسیار را به این روز افکندیم ؟
گاه به ضرورت وزن برخی کلمات مشدد می شوند چون امید آیا در اینجا نیز از این رویه تاسی شده است؟
راء بسیار نیز همانند قاف عشق اگر کسره نگیرد کلام را دچار دست انداز می کند ولو وزن صحیح است

در بیت آخر نیز کوه قاف عشق بدون کسر هجای کشیده و کسره دادن به عشق اگر کسر شانش نباشد احساس می شود کسر و کمبودی دارد