شیرین تر از شیر مادر

درودبرشما جناب محمدی عزیز
زیبا وبامفهوم بود

درود بزرگوار
کوتاهی بسیار زیبا و مختصر بود

باسلام
زیباست
مو فق باشید

بادرود واحترام محضر استادم آقا مهدی محمدی فرهیخته اندیشمند
این پست ظریف ،ادبی و فلسفی ،اگر نیمه پر لیوانش چربش مضمون ومحتوای قابل تعمق وتاملش باشد، نیمه خالی عدم پرداخت شاعرانگی و تمایلی به سمت نثر نویسی دارد
گرچه کوتاه است و نغز اما به نظرم قصور کردید در شعریت تمام اعیار آن ،حال انکه قلم بسیار توانمندی از جنابعالی سراغ داریم
درهرحال قللک دادید حس مهرورزی را برای سلطان عشق
دوستت دارم هم خودت وهم حرف های دلت

تقدیم به استاد آقامهدی محمدی دوست نازنیم

درود و عرض ادب و ارادت محضر شما ادیب ارزشمند و عالی قلم
در محضرتان می آموزم
کوتاهی پر مفهموم بود
درودتان

سلام و عرض ادب جناب محمدی گرانقدر
کوتاه و زیبا و گیرا سرودید.

هماره قرین با عزت و عافیت باشید.

درود بر شما بزرگوار جناب محمدی
کوتاه زیبایی بود
بمانید و سبز اندیشه تان

سلام و درود استاد محمدی ارجمند
کوتاه و پر از حرف
زیبا و عمیق
ساده و تو دار

درود بر شما

درود بر جناب محمدی اندیشمند و دانشمند
کوتاه تفکربرانگیز و حکیمانه ای بود.
خدای مهربان به اندیشه و قلمتان برکت دهد.

زبانی ساده
برای فهم علاقه

درود بر جناب محمدی گل

زبانی ساده
برای فهم علاقه

درود بر جناب محمدی گل

زبانی ساده
برای فهم علاقه

درود بر جناب محمدی گل

اساسا در تمام طول تاریخ بیشترین ظلمی که به بشر شده است نه ظلم به زنان بوده است و نه ظلم به مردان بلکه ظلم به فرزندان بوده اس. ظلم به جنین، ظلم به نوزاد و بعدا ظلم به کودک و بعدا ظلم به نوجوان و جوان.
نه اساسا به این خاطر که هنگام نوشتن قانون اگر از هر طیف و قشری نماینده ای وجود داشته باشد فرض خلاف، حضور هیچ نماینده ای از قشر نوزدان و کودکان نه قابل تصور است و نه ممکن که اساسا قانون بازیچه دست افراد لاابالی قرار می گیرد و دور زدن قانون تا خریدن طبری ها پیش می رود و اینکه ما بگوییم قاضی یا دادستان با توهمات و تخیل ذهنی خودش رای صادر می کند و بر اساس صلاحت مصلح دستور از مقام بالاتر را توجیه می کند و تحت عنوان نظم بی نظمی بوجود می آورد و تحت عنوان عدالت تضییع حقوق می کند و ظلم
اما اینجا اساسا اینگونه بحث ها مطرح نیست. چرا که ما با یک موجودی طرفیم که اگر حقش را تضییع کردند حتی از خودش هم بی خبر بود تا چه برسد به اینکه بخواهد از حقوق خودش دفاع کند
لاجرم ظلمی که به وی رفته چه از طرف پدر و مادر و خانواده، چه از طرف دیگر نهادهای اجتماعی و دولتی و غیره و مع ذلک همواره و همواره توسری خور نیز بوده است در تمام جوامع آیینی و غیرآیینی و در تمام تمدن های بشری از آغاز شکل گیری انسان و تا پایان.
فرزندی که به او ظلم شده است باید انتقامش را از جامعه بگیرد چه دانسته چه ندانسته، این فرزند مادامی که بزرگ می شود با مجموعه ای از حقارت ها و سرکوب ها و عقده ها، در جامعه نقش های مادری، پدری، معلمی، کارمندی، قضاوتی، دولتی و غیره و غیره را اخذ می نماید و بر هر صندلی که نشیند از طرف فرزندهای سرکوب شده بزرگ شده، سرکوب می شود و به موازاتش به یک سری نوزادهای بزرگ شده یا بزرگ نشده تهاجم می ورزد چه خواسته چه ناخواسته چه دانسته و چه ندانسته
اما جالب اینجاست که در این بحبوحه ی منیت گرایی که اخلاق زیر پا گذشته می شود و دیگران نادیده انگاشته می شوند و هر کس حقوق خود را می بیند و مطالبه می کند و پاسخگویی در برابر حقوق دیگران زیر صفر و منفی است عمدا یا غیرعمد ظلم می کنند و در عین حال مدعی هستند که به آنها ظلم شده در لباس میش گرگ صفت ظاهر می شوند، این نوزاد و کودک است که قربانی حقیقی تاریخ بوده و هست و در یک کوچه تاریک از عالم هم فریادی ندارد، با تمام این اوصاف و با اعلام و اذعان به این حقیقت که اولین مظلوم این عالم نه پدر است نه مادر است نه مرد است نه زن بلکه اول و اولین مظلوم نوزاد است و بعدا کودک و بعد نوجوان و جوان با تمام این اوصاف، معتقدم نه باید حرف از نوزاد و کودک باشد و نه باید حرف از زن و مرد باشد بلکه حرف از خانواده باشد.

متشکرم

درودها استاد مهربان و خوش قلبم
کوتاه ،صمیمی و موجز
دست وقلمتان بی بلا 🌹

آموختن زبان شیرین است اما برای بعضی سخت و برای بعضی تلخ
همچنین لذتی که در خوردن شیر مادر هست در هیچ چیز نیست
انسان اشک باید بریزد بر این خلقت بر این وابستگی بر این احتجاج بر این دلبستن
دلبستن نوزاد به مادر
این خیلی سخت است اما قابل تامل است و قابل رویت
فقط کافی است به شیر خوردن نوزاد توجه کنید این وابستگی احتجاج و دلبستن به قدری است که سینه خالی را هم مکیدن سزاست نه تنها سینه خالی را که انگشت را و نه تنها انگشت را بلکه هر چه در طبیعت به پستان مادر شباهت دارد و قابل مکیدن باشد ولو کاملا تصنعی و مصنوعی مثل پستونک
واقعا اشک ندارد؟
چرا و به چه حقی من نمی دانم. نمی دانم و نمی توانم متصور باشم از انسان متمدن امروز که اهن و تلپش گوش عالم را هم کور کرده است و هم کر، به این نوزاد بی دفاع ستم می کند و صدایش را هم در نمی آورد نه تنها یک روز و نه تنها یک سال و نه تنها یک قرن بلکه به طول تمام تاریخ انسانیت.
ما از کدام انسانیت صحبت می کنم از کدام تمدن از کدام فرهنگ از کدام پیشرفت از کدام دستاورد
من می گویم به قدر صفر و حتی منفی از زمان حضرت آدم علیه السلام دستاورد داشته ایم و سخت روی این حرفم ایستاده ام دلیلم هم این است که ما حتی قادر به شنیدن صدای نوزاد نبوده ایم و نیستیم و اصلا نمی دانم این جنس گریه های او چه معنایی دارد حرف او چیست ذات او چه می گوید
ذات او به ما می گوید وابستگی و احتجاج و ذات ما به ما می گوید نامردی

شیرین تر از شیر مادر

آموختنِ زبانی ساده
برای فهمِ
علاقه

ای کاش ما هم می فهمیدیم معنای علاقه را

علاقه، علقه، تعلق، وابستگی

خلق الانسان من علق

علق : در اصل به معنی چسبیدن به چیزی است

وای به روزی که انسان به یک چیز واهی دل ببندد و به آن بچسبد واهی مثل همین دنیا

متشکرم

می پرسد این دنیا که واهی است حقیقی پس چه می شود حقیقی همین پستان مادر است که هیچ چیز جایش را پر نمی کند و از آن هم حقیقی مهر مادری است که با تمام وجود فرزندش را درک می کند از تمام وجود وقتش را صرف فرزند می کند و از وجودش شیر به فرزند می دهد و با تمام وجودش هم و غم فرزند را دارد
اما از آن حقیقی تر هم هست و آنجایی است که عشق حقیقی را دریابد
همه ما می دانیم هر نوعی عشقی از عشق و علاقه به زن و فرزند و دوست و رفیق و مال و غیره مظهری از عشق الهی است از این عشق ها به عشق الهی رسیدن و سرچشمه را یافتن، این عین حقیقت است

با درود

این نوشته ها تفسیر حال دل امروز نگارنده است با ارائه تطبیقی بر شعر و نه تفسیر و ترجمان حال شاعر در لحظه سرودن
شما هم می توانید ترجمه دلتان را در این صفحه به یادگار بگذارید

و من از وابستگی می گویم از نهایت درماندگی می گویم از انسانی می گویم که به تعبیر قرآن انتم الفقراء الی الله و استغناء می ورزد و طلب بی نیازی می کند گردن کشی می کند و سرافرازی می نماید از انسانی می گویم که به جنگ با خدا برخواسته
از انسانی می گویم که یک پشه بهش فرمان می دهد بشین سر جایت و بکش نمرود درونت را ولی او تیر می اندازد به آسمان و از طبقات بالا تا خدا را بکشد

و از قرآنی می نویسم که می گوید خلق الانسان من علق

ما انسان را از وابستگی خلق کردیم

الله اکبر

چقدر ما زود حقیقت وجودی خودمان را فراموش می کنیم و اگر هم خوب نگاه کنیم می بینیم اگر آن روزی دهنده نباشد حتی قادر به کسب روزی خودمان نیستیم
چقدر دلم می سوزد به حال بعضی از این سرمایه دارانی که فکر می کنند خودشان این سرمایه را به دست آورند یا مثلا رنگ عرق جبینشان فرق می کرده است یا مثلا فکری که توی سر آن هاست در سرهای دیگر نیست
دلم می خواهد بگویم ابله این ها همه یک آزمون الهی است خدا می خواهد ببیند تو چه کار می کنی
بعضی ها هم فکر می کنند خیلی عالم هستند این علم هم هر چه که باشد از جانب خداست خیلی به واسطه این علم سرافرازی نکن ای انسان اگر این مسیری که آمده ای برگردی شاید اگر ده هزار بار دیگر تکرار شود یکبارش اینی که الان هستیم نباشیم
یعنی ما در رخدادهای متفاوتی قرار می گیریم ضمن آنکه برخوردمان با یک رخداد هر لحظه ممکن است با لحظه دیگر متفاوت باشد
یک مثال ساده می زنم شما هر روز در یخچال تان را باز می کنید اما هر روز خواسته یتان از یخچال با روز قبل متفاوت است و این مثال درباره یخچال بود و در مورد رخدادهای مهم زندگی تان هم همینگونه است

پس خیلی اشکال وارد نکنید به این جمله که «خدا می خواهد ببیند» مگر خدا نمی داند
خدا هم می داند و هم می بیند انکه نمی داند و نمی بیند انسان است
اگر خداوند انسان را بدون اینکه خودش خودش را ببیند و بشناسد بیاندازد جهنم یا بهشت، این انسان از خدا نمی پرسد خدای چرا مرا در بهشت یا جهنم افکندی؟
البته بهشت و جهنم هم اینگونه نیست. شما در این دنیا در رخدادهای متفاوتی قرار می گیرید و تصمیم های متفاوتی می گیرید و با تجربه و خطا و آزمون و تفکر و مشورت و خلاصه هر ابزاری که دارید معیاری از خود به دست می آورید و در رخدادهای بعدی خود را مجهزتر می نمایید حالا در هر سمتی که می روید به حرکت تان شتاب می دهید اگر به سمت خدا می روید ایمان تان بیشتر می شود و اگر در آن سمت می روید مه واویلا سرعت تان در جهت تجلی صفات قهریه الهی بیشتر می شود
وقتی پا را از این دنیا فراتر می گذارید مانند جسمی حرکت می کنید که از گرانش زمین آزاد شده است آنوقت فکرش را بکنید در همان جهتی که در حال حرکت هستید با چه سرعت و شتابی پیش می روید در جهت صفات جمالیه یا قهریه
و بعد درک می کنید که تغییر مسیر با این سرعت و شتاب چقدر سخت است
لذا می گویند توبه برای جوانان آسانتر است چرا چون هنوز سرعت و شتاب خیلی بالا نرفته است

موفق باشید

زمانی می رسد که انسان درک می کند این خانه ای که متعلق به اوست این همسری که متعلق به او است این فرزندانی که متعلق به اوست این ابزارها، دوستان، رفیقان، کتب، سلامتی، اسب، جنگ افزار، قلم، غیره و غیره، که این همه متعلق به او هست و هیچ کدام مال او نیست، این ها همه امانت الهی است
این دست دست او نیست دست خداست این فکر فکر او نیست فکر خداست این زمین، این خانه، این ملک، این همسر، این فرزند، این در، این دیوار، این صدا، این مداد، این چشم، این گوش،... هیچ کدام مال او نیست

ان شاء الله که همه امانت داران خوبی باشیم. دوستان این ها امانت خدا است. ای رفیقی که قلم دستت گرفته ای، این امانت خداست. در امانت خیانت نکنیم.

و بعد می پرسند دیدن بهتر است یا ندیدن، صوابی که در ندیدن است در دیدن نیست بعضی از دوستان می گویند ما که فرشته ها را ندیدیم، دوستان قرآن می گوید الذین یومنون بالغیب
اگر قرار بود همه چیز را ببینی و بشنوی، صدای مردگان را هم شنوی و گفتگوی ملائکه را هم ببینی و بعد ایمان بیاوری
دوست عزیزاونیکه دیده و شنیده آرزو میکنه ای کاش جای انسانی می بود که ندیده و نشنیده ایمان می آورد از امام صادق علیه السلام روایتی است که می فرمایند که حسرت می خورند به حال شیعیان شان چرا؟
چون به فرموده امام علیه السلام، شیعیان از روی کاغذ پاره هایی به امامان شان ایمان آوردند

آخه قربان این مظلومیت تو بشوم شیعه، 1400 سال پیش نبودی، الان هم زبان عربی زبان تو نیست، زبان تو فارسی است
این قرانی که میخونی از روی ترجمه درکش می کنی، اون حدیث و اون تاریخ هم بهمین شکل، اخه تو حتی امام خودت را ندیدی، خدای خودت را هم ندیدی
با همه این ها ایمان آوردی چه ایمانی امام صادق علیه السلام به ایمان تو حسرت می خورد
تو اگر گناه نمی کنی بواسطه این است که قرآن و حدیث و عقل و فطرت و سایر ابزارها تو را باز داشته است اما تو جنبه باطنی اعمال را که نمی بینی
اگر گفتند مال یتیم نخور، اگر مال گفتند مال حرام نخور، اگر گفتند دروغ نگو، جنبه باطنی این اعمال را که ما ندیدیم

بنابراین من می گویم ندیدن بالاتر است از دیدن

می پرسند غنا بالاتر است یا فقر

ببینید دوستان شما مادامی که به مفهوم فقر نرسید به مفهوم غنا نمی رسید به محض اینکه درک کنید انتم الفقراء الی الله به غنا هم می رسید
زمانی که شما درک کرده اید در همه امورتان به خدا وابسته اید خود خدا را هم مرتفع کننده همه نیازهایتان می بینید و این است معنی استغناء، یعنی طلب بی نیازی کردن از غیر خدا

پیروز باشید

سلام
مهدی عزیز بسیار عالی بود
با توضیحات بسیار کاملتر وشیرین تر شد
دقیقن همینطور
کوتاه بسیار زیبا و کاملی بود
البته اکثر کوتاه های شما زیبا و کامل هستن
دست مریزاد و تقدیمت

سلام مهدی جان محمدی شاعر مستعد و دوست فهیم
نبض قلمت سبز🌷
تنور دلت گرم🌺

سلام و احترام جناب محمدی ادیب
جمله زیبایی بود
گمان کنم افراغ اندیشه باشد
سبز باشید و ماندگار

درود استاد
پایدار باشید به مهر مهربان

کوتاه و مفید 🌹🌹🌹

درود بر شما
کوتاه و زیبا