کِسار

روستایی کوچک اما با صفا
مردمش گویند نام آن ( کِسار)
آب کشتش باشد از چاه و قنات
لطف ایزد بهر مردم پایِدار
مردمانی سخت کوش و مهربان
بذله گو ، نیکو خصال و مایه دار
ابتدای ده مزار مومنین
ع‍ِطرِ شاهد بر مشامِ رهگذار
در( میاندِه) گنبد و گلدسته ای
بارگاه سیّدی والاتبار
کوچه و دشتی بغایت باصفا
از قناتش جوشد آبی خوش گوار
(کوچه ی باریکی و تخته خونی)
از محلّاتی که باشد یادِگار
در جوارش روستای( نیسیان)
مردمان هر دو دِه خدمتگزار
گویش مردم زبانی پهلوی
از نژاد آریایی ریشه دار
دینشان اسلام و مذهب شیعه است
دوستدار رهبر و بنیانگذار
کاسب و بازاری و صنعتگرند
 ‏هم مهندس  دارد و  آموزِگار
باشد اینجا را هوایی سرد و خشک
مرتفع دارد زمینی ، کوهُسار 
دشتهایش سبز و زیبا و قشنگ
شغل مردم کشت و زرع و دامُدار
باغهای میوه اش بس دیدنیست  
در کنار باغهایش کشتُزار 
گندم و جو ، شلغم و زردک ، پیاز
سنجد و بادام و گردو ،خشک وبار
قلعه ای  با برج  و بارویی بلند
 ‏جان پناهی بُد  ز دزد نابِکار
قالی نایین ببافند و گلیم
بانوانی بس نجیب و خانه دار
آید از کوهش نسیمی جان فزا
معتدل دارد هوایی در بهار
بر درختان بلبل و گنجشک و زاغ
یاکریم  و سار و کبک خالُدار
 سرد و پر سوز است اینجا بهمنش
 ‏فصل تابستان مسافر بی شُمار
 ‏چون نگینی می درخشد در جهان
 ‏باشد این  دِه جلوه ی پروردِگار

روستای قهساره یا کیسار از توابع شهرستان اردستان در استان اصفهان است که در گویش محلی به آن کِسار می گویند.
میانده، کوچه باریکی و تخته خونی نام محلات روستاست
 ‏