رخساره ی رقص

به نام یگانه‌سراینده‌ی دیوان آفرینش!

درود بر بانو قشقایی متین و مهربان؛ بانوی نور و سرور و شعور!


شعری بسیار لطیف و دل‌انگیز را به اشتراک گذاشتید.

سروده‌ای که نشان از مهربانی خاصّ سراینده‌اش دارد؛ ضمن این‌که در خط به خطش آرایه‌های ادبی و زیبایی‌های سخن موج می‌زند و رقصی عرفانی را نیز نمودار است، در نخستین خوانش، احساس را به زیبایی به خواننده منتقل می‌سازد و او را به اندیشه وامی‌دارد.


توضیح پیرامون محتوای این سروده‌ی دل‌انگیز را مجالی فراتر از مقالِ جاری می‌طلبد؛ در این‌جا فشرده‌وار به برخی از زیبایی‌های کلامی این اثر دل‌نشین پرداخته می‌شود:


_ و نسیم، سمفونی شاعرانه ای‌ست 

تشبیه بلیغ و واج‌آرایی.


_ به بازی می‌گیردش عشوه‌های دامنت

دو استعاره‌ی مکنیه (تشخیص) دارد و نیز کنایه از این است که حرکاتِ نازِ تو، از نسیم نیز موزون‌تر و دل‌انگیزتر است.


_ رخساره‌ی رقص است 
استعاره‌ی مکنیه (تشخیص)  و نیز واج‌آرایی.


‌_ حریر پیکرت 

اضافه‌ی تشبیهی (تشبیه بلیغ)
(اندام حریرگونه‌ات، موزون و خوش‌حرکات است.) 


_ مسقط الراس عطش لب‌های تو 

به‌گونه‌ای می‌تواند معنای کنایی اشتیاق به بوسیدن را به ذهن متبادر نماید.

مسقط الراس عطش: (زادگاه عطش): اضافه‌ی استعاری (استعاره‌ی مکنیه و تشخیص)


_ معبر باران است خنده‌های تو 

 کنایه از این‌که خنده‌هایت طراوت دارد.


_ پروانه‌ها/ بی‌هوا/ عاشق می‌شوند/ در هوایت

استعاره‌ی مکنیه (تشخیص)

واژه‌ی (هوا) در (بی ‌هوا) و (در هوایت) نیز به گونه‌ی جناس تام کاربرد یافته است.


_ در بندِ:
بیت الاقدسی طاق نگاهت/ نیایشگاه نت‌های کنیسه

آرایه‌هایی؛ چون موارد زیر جاری است:
تشبیه بلیغ،  اضافه‌ی استعاری (استعاره‌ی مکنیه_طاق نگاهت_) واج‌آرایی و مراعات نظیر.


_و در بند پایانی:

چشمت سمفونی‌ست/ آهنگ  مسجد و سبک کلیسه

نیز آرایه‌های چندی است؛ از جمله:
تشبیه، واج‌آرایی و مراعات نظیر.


 بی‌نهایت سپاس از اشتراک این شعرِ مهرانگیز!

مانا باشید در پناه مهر یزدان پاک!❤️